ενημέρωση 5:49, 29 March, 2024

Δύο «Κηφισιές» ξενυχτούν

Τα τελευταία χρόνια δημιούργησαν δύο «Κηφισιές» που δεν κοιμούνται τα βράδια. Μία από την αγωνία για το πώς θα βγει ο μήνας και μία πετώντας λεφτά στα πόδια του αγαπημένου της λαϊκού τραγουδιστή.

– Και ποιος ήταν στα μπουζούκια του τάδε; (Ρώτησα)

– Η μισή Κηφισιά. (μου απάντησαν)

Στο παραδιπλανό μπουζουκάδικο, στη παραλιακή, στη μπουζουκοσύναξη άλλου τραγουδιστή, το εισιτήριο κατ” άτομο είχε 1000 ευρώ.

Δεν ψέγω τους τραγουδιστές. Αν και πολύ θα μου άρεσε ένας τραγουδιστής που θα είχε γραμμένους στα παλιά του τα παπούτσια όλους τους μεγαλοσχήμονες νεο-παλαιο-βαθύπλουτους , ψησταριές, σουβλάκια αυτού του τόπου, η αλήθεια είναι ότι οι λαϊκοί τραγουδιστές πάντα διασκέδαζαν το πολύ χρήμα. Ας μη θυμηθώ για ποιους έχουν τραγουδήσει οι μέγιστοι Μοσχολιού, Μπιθικώτσης, Κόκοτας, Ζαμπέτας και τόσοι άλλοι.

Είναι, όμως, άλλο το χρήμα του Ωνάση που έπεφτε στα πόδια των τραγουδιστών στα χρόνια της ανάπτυξης, άλλο το χρήμα που έριχναν στα πόδια του τάδε τραγουδιστή στα χρόνια της αναδιανομής και των επιδοτήσεων και άλλο σήμερα, σε μία πόλη υπό κατάρρευση.

Θα μπορούσε να τεθεί το ερώτημα αν ντρέπονται καθόλου αυτοί οι τύποι που ανοίγουν σαμπάνιες των εκατοντάδων ευρώ την ώρα που ο διπλανός τους είναι άστεγος, αλλά φαίνεται ότι το πολύ χρήμα έχει ανοσία στην ντροπή.

Το πιο σημαντικό ζήτημα είναι ότι αυτά συμβαίνουν σε μία πόλη που βρίσκεται για έκτο καλοκαίρι σε τέλμα, με κατακερματισμένο τον κοινωνικό της ιστό. Πώς αυτοί οι τύποι κατάφεραν να έχουν τόσα λεφτά για πέταμα σε μία βραδιά, ύστερα από πέντε χρόνια; Ποια η μεγαλύτερη απόδειξη ότι η στόχευση των σκληρών μέτρων ήταν λάθος, από το γεγονός ότι η ελίτ του πλούτου ξοδεύει χιλιάδες ευρώ για ένα λαϊκό ρεφρέν την ώρα που η κοινωνία στενάζει; 

Τόσο πολλά ήταν τα κλεμμένα, αλλά μαζί τα φάγαμε, που έλεγε ο Πάγκαλος

Τα μνημόνια δημιούργησαν δύο «Κηφισιές» που δεν κοιμούνται τα βράδια. Μία από την αγωνία για το πώς θα βγει ο μήνας και μία πετώντας λεφτά στα πόδια του αγαπημένου της λαϊκού τραγουδιστή.

Η νέα διοίκηση απέτυχε -σε συνθήκες πλιάτσικου πραξικοπήματος- να άρει αυτές τις ανισότητες. Δεν ξέρει τίποτα, για το φόνο, τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται. Εν τω μεταξύ και πιρούνια με τα κουτάλια καλά κρατούν. Το μόνο που μένει, είναι η προσπάθεια να ισορροπήσει τις αδικίες τους. Να μοιράσει τον πόνο, ώστε να μην υποφέρει μόνο η μία Κηφισιά την ώρα που η άλλη επιδεικνύει Rolex, Louis Vuitton, σαμπάνιες και γαρύφαλλα. Και αρκετά σουβλατζίδικα, ψησταριές.

Η στήριξη στην νέα διοίκηση παραμένει μάταιη. Δεν θα καταφέρει να εξισορροπήσει, που σημαίνει ότι δεν άξιζε η ψήφος. Το «πρώτη φορά διαφορετικά-θρησκευτικά» θα γίνει το ανέκδοτο αυτών που κάθονται πρώτο τραπέζι πίστα.

Και είναι αρκετοί, που ασχολήθηκαν και ασχολούνται με το Δημοτικό βίο.

Τελευταία τροποποίηση στιςΤρίτη, 11 Αυγούστου 2015 15:21

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.