οι αρχιτέκτονες daipu παράγουν κυρίαρχη παρέμβαση στο πεδίο του "hutong field force" στο Πεκίνο

οι αρχιτέκτονες daipu αναπτύσσουν τη σύγχρονη παρέμβασή τους μέσα στα αυστηρά όρια που ορίζονται από το ιστορικό καθεστώς διατήρησης του χώρου. η υπάρχουσα δομή τούβλων και ξυλείας, οι αρχικές προσόψεις και οι δομικές κατασκευές του παρακείμενου αναχώματος έπρεπε να διατηρηθούν και να παραμείνουν ανέγγιχτες. αυτή η σχεδόν καταστροφική υποδομή του ποταμού χρονολογείται από τις εποχές της δυναστείας του μινγκ και του qing. μέσα σε αυτές τις παραμέτρους, η ομάδα σχεδίασης δημιουργεί μια σειρά δημόσιων χώρων τυλιγμένων σε ένα διαφανές γυάλινο δέρμα «αδιαφανή σαν μανδύα», εισάγοντας μια νέα οπτική σύνδεση μεταξύ των αυλών. αυτό το γυάλινο μανδύα διατηρεί και εκφράζει την τοποθεσία στην αρχική του κατάσταση.

το διαφανές, κυματοειδές δέρμα περνάει ανάμεσα στο σύμπλεγμα των ιστορικών δομών και των αυλών, δημιουργώντας ένα παρενθετικό «πεδίο ισχύος». ο μαγνητισμός αυτού του πεδίου δυνάμεων δημιουργεί μια ατμόσφαιρα δονητικής διακύμανσης, που συνδέει ολόκληρο τον τόπο και εκτείνεται προς τα έξω προς την όχθη του ποταμού. η ομάδα των αρχιτεκτόνων daipu σχολιάζει: « μια αόρατη και αιθέρια δύναμη αποσταθεροποιεί τη χωρική και οπτική ροή σε όλη την περιοχή. σε πρώτη ματιά, η μπροστινή και η πίσω αυλή μοιάζουν εντελώς ανοικτά μεταξύ τους. Ωστόσο, κάτω από την αντανάκλαση και τη διάθλαση του φωτός στις ρυτίδες και την παραμόρφωση της πρόσοψης από γυάλινο μανδύα, οι εικόνες γίνονται θολές και διφορούμενες. η πραγματικότητα μεταβάλλεται, η φαινομενική διαφάνεια του γυαλιού υπονομεύεται, η αντίληψη ενός ποιητικού χώρου είναι μόνο ψευδής ».