Logo
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Η άλλη μέρα για τον Ν. Χιωτάκη

photo: kifisia art project photo: kifisia art project

Γράφει ο Γιάννης Γ. Κατσίμπας

Η παταγώδης  με εκκωφαντικό θόρυβο πτώση της παράταξης Χιωτάκη σε συνδυασμό με τις τραγικές εμφανίσεις του Ν. Χιωτάκη και του συνεταίρου του Β. Βάρσου έχει πολλές παραμέτρους.       

Με δεδομένο ότι μέχρι στιγμής η παράταξη Χιωτάκηδεν εμφάνισε καμιά δυναμική αυτοδυναμίας, η μόνη ορατή -τώρα που μιλάμε- ελπίδα του ίδιου είναι να παραμείνει αρχηγός με προοπτική ότι κάτι θα του βρουν να κάνει στο μέλλον. Ο Ν. Χιωτάκης τρέμει δικαιολογημένα με την ιδέα ότι καθόλου δεν αποκλείεται κάποιοι ισχυροί παράγοντες  να το δουν αυτό ως «χρυσή ευκαιρία» να εγκλωβίσουν ευθύς εξαρχής μέλη της παράταξης σε μια άλλη αυτόνομη πορεία!

Θεωρητικά πάντα μιλώντας, αν όντως γίνει κάτι τέτοιο, είναι βέβαιο ότι ο ίδιος ο Ν. Χιωτάκης θα απομακρυνθεί από την ηγεσία της παράταξης για να υλοποιηθεί μια υποθετική συνεργασία με την ομάδα Θωμάκου! Οι τεράστιες υπηρεσίες που ο ίδιος έχει προσφέρει στο σύστημα, δεν είναι σε θέση να τον γλιτώσουν από την πολιτική καρατόμηση, όπως έχει διαπιστώσει και με τη δική του πολιτική ανέλιξη. Ίσως γι' αυτό χρησιμοποίησε και τον βαρύ όρο της «κερκόπορτας» για τους εσωκομματικούς αντιπάλους του.

Στο πίσω μέρος του μυαλού του βέβαια είναι η ρεβάνς. Μια ρεβάνς που θα κριθεί από το πώς θα συμπεριφερθεί η νέα δημοτική αρχή και προσωπικά ο Γ. Θωμάκος. Αν δηλαδή προκειμένου να «βοηθήσει» τον νέο Δήμαρχο στα καθήκοντά του, που αντικειμενικά έχει δυσκολίες λόγω μη καθόλου πείρας των συμβούλων του, θελήσει να κάνει συμφωνία κάτω από το τραπέζι. Με την πρόσφατη όμως στάση του στο θέμα των εγκαινίων-παρωδία, ενός παρκινγκ που δεν είναι έτοιμο, ο Γ. Θωμάκος έδειξε μια πυγμή, μια θέση καθαρή.

Η παράταξη Χιωτάκη-Βάρσου τον τελευταίο καιρό θυμίζει λίγο την ιστορία με τον ελέφαντα και τους τυφλούς: Ο πρώτος έπιασε την προβοσκίδα του και νόμιζε πως είναι φίδι, ο δεύτερος έπιασε το πόδι του και νόμιζε πως είναι κορμός δέντρου και ο τρίτος έπιασε τον χαυλιόδοντα και νόμιζε πως είναι ακόντιο. Αναλόγως ποιο στέλεχός του ακούσεις, η παράταξη Χιωτάκη μέσα σε ένα 24ωρο γίνεται από συμπολίτευση αντιπολίτευση, από άκρως συντηρητικό και λαϊκίστικο βαθιά προοδευτικό, από συναινετικό ηγεμονικό, από αγκιστρωμένο στους μηχανισμούς μεταρρυθμιστικό, από παράταξη τέλος πάντως της προκοπής, ένα κακέκτυπο του εαυτού της. Στα 12 χρόνια ύπαρξής του όμως, φαντάζομαι πως ποτέ δεν απογοήτευσε κανέναν τόσο φριχτά όσο η τωρινή κατάσταση, ημιθανείς είναι η πλέον καλή έκφανσή της. Γιατί είμαστε ακριβοί στα πίτουρα μα φθηνοί στο αλεύρι.-

Τελευταία τροποποίηση στιςΠαρασκευή, 29 Αυγούστου 2014 11:25
© Kifisia-Life. All Rights Reserved.