Cause he is a creep - Το BDS καλεί σε μποϊκοτάζ των Radiohead
Οι Radiohead ετοιμάζονται μετά από εφτά χρόνια να βγουν ξανά σε περιοδεία. Αυτή ωστόσο, δεν είναι μια ακόμη μουσική είδηση, αλλά στιγμή λογοδοσίας. Το κίνημα BDS (Μποϊκοτάζ, Αποεπένδυση, Κυρώσεις) καλεί σε μποϊκοτάζ των συναυλιών του συγκροτήματος, μέχρι να υπάρξει σαφής αποστασιοποίηση από τις πρόσφατες και παλαιότερες επιλογές των μελών του συγκροτήματος που συνιστούν artwashing (ξέπλυμα μέσω της τέχνης) των εγκλημάτων του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων.
Συγκεκριμένα το 2017, οι Radiohead έπαιξαν στο Τελ Αβίβ, κόντρα στις εκκλήσεις παλαιστινιακών οργανώσεων για σεβασμό στο πολιτιστικό μποϊκοτάζ. Λίγες ημέρες πριν, διαδηλωτές σε συναυλία στη Γλασκώβη κάλεσαν το συγκρότημα να μην εμφανιστεί στο Ισραήλ. Ο Τομ Γιόρκ αντέδρασε οργισμένα, αποκαλώντας τους «κάτι γαμημένους ανθρώπους», υψώνοντας τους το μεσαίο δάχτυλο.
Το Μάιο του 2024 ο Τζόνι Γκρίνγουντ βρέθηκε ξανά στο Τελ Αβίβ, σε κοινή εμφάνιση μαζί με τον Ντούντου Τάσσα. Την ίδια νύχτα όμως οι ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν εκτοπισμένους Παλαιστίνιους μέσα στις σκηνές τους στη Γάζα. Ο Ντούντου Τάσσα έχει κατηγορηθεί ότι έχει διασκεδάσει το στρατό του Ισραήλ (IDF).
Tο Μάρτιο του 2025, όταν οι Γκρίνγουντ και Τάσσα επέστρεψαν για νέα εμφάνιση στο Τελ Αβίβ. Ως αποτέλεσμα της πίεσης και των διαμαρτυριών, οι συναυλίες τους στο Ηνωμένο Βασίλειο που είχαν προγραμματιστεί για τον Ιούνιο ακυρώθηκαν. Επίσης, τον Μάιο, ο Τομ Γιόρκ τοποθετήθηκε εκ νέου με μια κατάπτυστη δήλωση περί «τοξικότητας εξτρεμιστών» και του «αδιαμφισβήτητου ρεφρέν, Free Palestine». Η παρέμβασή του επικρίθηκε έντονα ακόμα και από τους θαυμαστές τους συγκροτήματος.
Λόγω των παραπάνω λοιπόν, το κίνημα BDS καλεί σε μποϊκοτάζ των συναυλιών των Radiohead μέχρι να υπάρξει, έστω και τώρα, σαφής αποστασιοποίηση από τις εμφανίσεις του Γκρίνγουντ στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα. Τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό στην πράξη; Μια ξεκάθαρη δέσμευση να μην εμφανιστούν ξανά στο Ισραήλ όσο συνεχίζεται η γενοκτονία. Αλλά και μια συγγνώμη για τις μέχρι τώρα επιλογές τους. Και, ιδανικά, μια έμπρακτη στήριξη σε πρωτοβουλίες για δικαιοσύνη και ισότητα στην Παλαιστίνη.
Όπως αναφέρει το BDS, οι καλλιτέχνες συχνά ισχυρίζονται ότι «η μουσική ενώνει» και ότι «η τέχνη πρέπει να μένει έξω από την πολιτική». Όμως όταν η τέχνη γίνεται εργαλείο ξεπλύματος—όταν λειτουργεί ως παραπέτασμα για την κανονικοποίηση της βίας—τότε η ουδετερότητα παύει να είναι επιλογή χωρίς συνέπειες. Το μποϊκοτάζ δεν είναι λογοκρισία. Είναι μη βίαιη πρακτική άσκησης πίεσης, που ζητά από τους ισχυρούς της πολιτιστικής βιομηχανίας να αναμετρηθούν με την επιρροή τους.
Πηγή: infowar