Αφού ο καναδο-αμερικανός σχεδιαστής Ραλφ Ζυλ αγόρασε και έφτιαξε την αγαπημένη του Lancia όπως ήθελε, την έβγαλε προς πώληση. Μην κάνετε όνειρα. Πέρασε πριν μερικές μέρες σε άλλα χέρια Όμως ποτέ δεν βαριόμαστε να βλέπουμε (αλλά και να ακούμε στο βίντεο) άλλη μία προσεγμένη Integrale. Έστω κι αν πέρασαν τρεις δεκαετίες

Ο Ζυλ απέκτησε την Integrale πριν έξι χρόνια, το 2018, όταν το αυτοκίνητο είχε εισαχθεί στις ΗΠΑ από την Ιαπωνία, μέσω του προηγούμενου ιδιοκτήτη του. Πρόκειται για την έκδοση Evo 1. Επιθετική, αρρενωπή και τόσο-όσο άγρια επιβαλλόταν για μία ράλι ρέπλικα από τα 90s. Ο επικεφαλής σχεδιασμού της Stellantis την ήθελε ακόμα λίγο πιο εστιασμένη. Ακολούθησε rebuild του κινητήρα, εκκεντροφόροι Colombo & Bariani, άλλη εξάτμιση, νέα ECU (Electronic Control Unit) καθώς και ρυθμιζόμενες σε ύψος και απόσβεση αναρτήσεις.

Στο εσωτερικό αντικαταστάθηκε το τιμόνι με ένα της Momo και ο λεβιές του επιλογέα. Όλα συμβατά με τα υπέροχα εργοστασιακά Recaro που από μόνα τους είναι αντικείμενα πόθου.

Φαρδείς θόλοι, αυξημένα μετατρόχια, τετρακίνηση με viscous coupling στο κεντρικό διαφορικό, Torsen πίσω, ρυθμιζόμενη πίσω αεροτομή και χρώμα Rosso Monza. Όλα είναι εδώ

Με μόλις 63.000 μίλια (αντίστοιχα, περίπου 101.000 χιλιόμετρα) η κόκκινη «Rosso Monza», Lancia Integrale συνεχίζει να δείχνει φρέσκια και εξόχως γοητευτική, παρότι είναι μοντέλο 1992, δηλαδή τριάντα και πλέον ετών. Η Lancia Integrale του Ραλφ Ζυλ πέρασε σε άλλα χέρια έναντι 93.000 δολαρίων στη σχετική δημοπρασία. 

Το εσωτερικό με τα Recaro και τις επενδύσεις αλκαντάρα

Ομως σε μία από τις τελευταίες βόλτες του μαζί της, ο σχεδιαστής της Stellantis πρόλαβε να «ανεβάσει» και το σχετικό βίντεο. Και η «για πάντα νέα» Integrale ακούγεται υπέροχα. 

 «Τα γράμματα» της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ

Θυμάμαι είχα δει ένα όνειρο

για τα γράμματα και πού να τα βρω…

Το Άλφα θα το ’βρισκα σε άγριο τοπίο

φτερό ανάσα άσπρου πουλιού σ’ αγκάθι σκαλωμένο.

Το Βήτα στα βότανα. Έψαχνα για φάρμακο

ν’ αλαφρώσει το βάρος του ήλιου που πέφτει

ν’ αντέξω την τέφρα της νύχτας

κάθε φορά η τελευταία νύχτα.

Το Γάμα στα γλυκά της μάνας μου.

Γιόρταζε εκείνη τη γέννηση μου πιο πολύ από μένα

σαν πλησίαζα λουσμένη, καθαρή

να της υποσχεθώ πως ζούσα, παρ’ όλα αυτά

ζούσα και σιγομουρμούριζα τραγούδια

με την παράφωνη ύπαρξή μου, παρ’ όλα αυτά.

Κι ήταν κι εκείνο το Έψιλον

έβλεπα στον ύπνο μου ότι καμιά του λέξη

δεν καταλάβαινα, ούτε αυτόν τον έρωτα.

Κι έψαχνα σε βουνά λεξικά

και μόνο Ενοχή έβρισκα

που δεν ήτανε σβησμένη.

Θα ’γραφα ένα μεγάλο γράμμα στα γράμματα.

Θα τους έλεγα πως δεν φταίνε αυτά

όταν λαθεύω, όταν ανορθόγραφα εξομολογούμαι

όταν παρερμηνεύω τις καλοσύνες της ημέρας

όταν πέφτω σε παράπτωμα

λέω παράπτωμα και εννοώ

για το θάνατο να ζητώ εξηγήσεις.

Αγαπημένα μου γράμματα θ’ άρχιζα

χαϊδεμένα μου φωνήεντα, ανθεκτικά σύμφωνα

πώς βγήκατε ξαφνικά σαν μυρμήγκια από τη γη

και μπήκατε σε μια σειρά, σ’ ένα σκοπό

μαυριδερά με κόκκινες βούλες μουσικής.

Εσείς ίσως ξέρετε

γιατί εγώ δεν ξέρω πώς πλάστηκα

από πού έρχονται εκείνα τα δάκρυα

που εσείς με τόση φυσικότητα περιγράφετε

τι είναι αυτό που νοσταλγώ σαν να το γνώρισα

ξέχασα σα να το ’χα ζήσει

το περιμένω σαν να μου το υποσχέθηκαν

το φοβάμαι σα να με φοβέρισαν

και μοιάζει με νερό

ανατριχιάζει όμως συνάμα, τρέμει

γιατί μόνο αυτό ξέρει

με μια κίνηση να κρύβει και ν’ αποκαλύπτει

το τίποτα.

Η Άντα Μαϊρακτάρι είναι ηθοποιός, απόφοιτη της Δραματικής Σχολής «Δήλος», της Δήμητρας Χατούπη και του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Τον Μάιο του 2023 ολοκλήρωσε την πρώτη της επαγγελματική δουλειά στο Θέατρο “Tempus Verum εν Αθήναις”, με το έργο «Ο Ταξιδιώτης», του Ε. Χ Γονατά , σε σκηνοθεσία Χάρη Φραγκούλη.

Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια-εργαστήρια με τους: Χάρη Φραγκούλη, Γεωργία Μαυραγάνη, Cezaris Grauzinis, Λένα Φιλίπποβα. Τον Μάιο θα συμμετέχει στην παράσταση “The Souvlaki Project” με την ομάδα FAMA , σε σκηνοθεσία Νάλιας Ζήκου και κείμενα Σοφίας Γουργουλιάνη.

Μετά την επίσημη συμμετοχή του The Souvlaki Project στο 26ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσ/νικης σε μορφή podcast, η Νάλια Ζήκου με τις FAMA ζωντανεύουν την ιστορία της Σοφίας Γουργουλιάνη επί σκηνής λίγο πριν την αρχή των καλοκαιρινών μας διακοπών. Δευτέρα και Τρίτη 13-14, 20-21, 27-28 Μαίου στις 21:00, Κάμιρος, Ιθάκης 32, Κυψέλη

Πηγή: lifo

Οι κινηματογραφιστές του National Geographic έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν εκατοντάδες αυτοκρατορικούς πιγκουίνους να πηδούν από μεγάλο ύψος στο παγωμένο νερό. Οι νεαροί πιγκουίνοι συχνά πέφτουν με την κοιλιά στο νερό, προτού ξαναβγούν στην επιφάνεια, εντελώς αλώβητοι

Το μυστήριο του γιατί ορδές νεαρών πιγκουίνων συγκεντρώνονται στην κορυφή απόκρημνων βράχων στην Ανταρκτική λύθηκε επιτέλους. Και λύθηκε όταν είδαμε την εντυπωσιακή αλήθεια: συγκεντρώνονται εκεί για να πραγματοποιήσουν εντυπωσιακές καταδύσεις στον παγωμένο ωκεανό. Οι κινηματογραφιστές του National Geographic έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν εκατοντάδες νεοσσούς αυτοκρατορικούς πιγκουίνους να πηδούν από τους πάγους, σε ύψος 20 μ., στο παγωμένο νερό.

Ηταν ήδη γνωστό ότι σε ηλικία έξι μηνών, οι νεοσσοί αφήνουν τις αποικίες τους και βαδίζουν προς τον ωκεανό για να κάνουν το πρώτο τους μπάνιο, αλλά συνήθως καταδύονται μόνο από ύψος μερικών εκατοστών έως ενός μέτρου, σύμφωνα με την Telegraph. Από το 2009, οι δορυφορικές εικόνες είχαν δείξει ότι σε ορισμένες αποικίες αναπαράγονται και μεγαλώνουν νεοσσοί σε πολύ μεγάλα ύψη, ενώ πολλά από τα πιγκουινάκια είχαν εντοπιστεί να κινούνται προς την άκρη απότομων βράχων.

Τώρα, για πρώτη φορά, οι κινηματογραφιστές απαθανάτισαν τις εντυπωσιακές βουτιές των νεοσσών, καθώς εκείνοι πέφτουν από την κορυφή του παγετώνα Εκστρομ στον κόλπο Ατκα. Οι νεαροί πιγκουίνοι συχνά πέφτουν με την κοιλιά στο νερό, προτού ξαναβγούν στην επιφάνεια, εντελώς αλώβητοι. Είναι η πρώτη φορά που το θέαμα καταγράφεται στην κάμερα. Το βίντεο τραβήχτηκε τον περασμένο Ιανουάριο από τον Μπέρτι Γκρέγκορι για τη σειρά ντοκιμαντέρ του National Geographic, Secrets of the Penguins (Μυστικά των Πιγκουίνων), η οποία πρόκειται να προβληθεί τον επόμενο χρόνο.

Στην ταινία, περίπου 700 νεαροί πιγκουίνοι καταγράφονται να κινούνται προς τον γκρεμό και να περιπλανώνται για λίγη ώρα προσπαθώντας να βρουν το κουράγιο για να κάνουν το άλμα. Μόλις ο πρώτος θαρραλέος βούτηξε, σύντομα ακολούθησαν και οι άλλοι. Ο Γκρέγκορι είπε: «Εχω δει μόνο ενήλικες αυτοκρατορικούς πιγκουίνους να πηδούν από τον πάγο στη θάλασσα και αυτό από το πολύ ένα μέτρο». Ο ίδιος συμπλήρωσε ότι ξέρουμε πως οι νεαροί πιγκουίνοι έχουν μεγαλώσει και ζουν όλοι μαζί.

Συνεπώς δεν αποτελεί μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι «οι πρώτοι γενναίοι δύτες φαίνεται να δίνουν στους υπόλοιπους την αυτοπεποίθηση να ακολουθήσουν. Μερικοί από τους πιγκουίνους προσπαθούν ακόμη και να ανοίξουν τα φτερά τους. Δεν είχα ιδέα ότι οι νεοσσοί θα μπορούσαν να κάνουν ένα τέτοιο γιγάντιο άλμα και όχι απλώς να επιβιώσουν, αλλά να κολυμπήσουν μετά μαζί στον Νότιο Ωκεανό. Είναι ένα απίστευτο θέαμα», κατέληξε.

Ο Γκρέγκορι και η ομάδα παραγωγής του National Geographic έζησαν και εργάστηκαν επί σχεδόν εννέα εβδομάδες σε μια κατασκήνωση στον παγετώνα Εκστρομ, κοντά στην αποικία πιγκουίνων στον κόλπο Ατκα. Η ομάδα εργάστηκε σε θερμοκρασίες -5°C, χρησιμοποιώντας drone για να καταγράψει τις εναέριες λήψεις. Οι νεοσσοί αυτοκρατορικών πιγκουίνων αρχίζουν να χάνουν το νεογνικό χνούδι τους όταν είναι πέντε μηνών, αντικαθιστώντας το με φτερά τα οποία αδιαβροχοποιούνται με λάδι που παράγουν οι αδένες τους.

Τον Ιανουάριο κάθε έτους, η νέα γενιά εγκαταλείπει μαζικά την αποικία της σε μια ιεροτελεστία που θα την οδηγήσει για πρώτη φορά στη θάλασσα.