ενημέρωση 2:31, 27 April, 2025

Εικόνες που μας καλούν να σταθούμε και να σκεφτούμε

Ο ετήσιος διαγωνισμός World Press Photo Contest ξεχωρίζει και τιμά την καλύτερη φωτογραφία φωτορεπορτάζ και τεκμηρίωσης που τραβήχτηκε τον τελευταίο χρόνο. Στον φετινό 68ο διαγωνισμό υπήρξαν 59.320 συμμετοχές 3.778 φωτογράφων από 141 χώρες και οι 42 νικητές επιλέχθηκαν από μια ανεξάρτητη κριτική επιτροπή αποτελούμενη από 31 επαγγελματίες από όλο τον κόσμο. Εν μέσω του ταχέως μεταβαλλόμενου πολιτικού και δημοσιογραφικού τοπίου του 2024, οι βραβευμένες εικόνες προσκαλούν τους θεατές να κοιτάξουν πέρα από τον κύκλο των ειδήσεων και να ασχοληθούν τόσο με εξέχουσες όσο και με παραγνωρισμένες ιστορίες από όλο τον κόσμο. Πρόκειται για εντυπωσιακά οπτικά έργα που παρουσιάζουν τον αγώνα και την πρόκληση, αλλά και την ανθρώπινη ζεστασιά και το θάρρος, και παρασύρουν τον θεατή βαθύτερα στις αφηγήσεις πίσω από τα πρωτοσέλιδα.

Επιλεγμένες για την οπτική ποιότητα, την αφήγηση ιστοριών και τη δέσμευση για ποικιλόμορφη εκπροσώπηση, οι βραβευμένες φωτογραφίες αναδεικνύουν τη δύναμη του φωτορεπορτάζ και της φωτογραφίας ντοκουμέντου, προσφέροντας χώρο για προβληματισμό σε περιόδους επείγουσας ανάγκης. Οπως δήλωσε η Λουσί Κονιτσελό, διευθύντρια φωτογραφίας του περιοδικού M της γαλλικής εφημερίδας Le Monde Σαββατοκύριακου και πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του «2025 World Press Photo Contest»: «Οι εικόνες που κερδίζουν είναι αυτές που μας καλούν να σταματήσουμε, ή τουλάχιστον να κάνουμε μια παύση, και να σκεφτούμε, αντί να συνεχίσουμε την κύλιση για το επόμενο πράγμα. Πολλές από τις εικόνες ξεπερνούν τη στιγμή κατά την οποία απαθανατίστηκαν για να συμβολίσουν κάτι που η κριτική επιτροπή έκρινε σημαντικό κοινωνικά, πολιτικά και ιστορικά» 

Ενα Boeing 727-200, προσγειωμένο μέσα σε νερά που έχουν πλημμυρίσει το διεθνές αεροδρόμιο «Salgado Filho». Πόρτο Αλέγκρε, Ρίο Γκράντε ντο Σουλ, Βραζιλία, 20 Μαΐου 2024. Μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου 2024, οι βροχοπτώσεις που έσπασαν ρεκόρ στην πολιτεία του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ, οδήγησαν στη χειρότερη πλημμύρα στην ιστορία της περιοχής. Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο άνθρωποι εκτοπίστηκαν και περισσότεροι από 183 έχασαν τη ζωή τους στις πλημμύρες. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η κλιματική αλλαγή –που οφείλεται κυρίως στην καύση ορυκτών καυσίμων, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται στα αεροπορικά ταξίδια– σχεδόν σίγουρα ενέτεινε τις πλημμύρες. Στο ευρύτερο πλαίσιο της παγκόσμιας κλιματικής κρίσης, αυτή η εικόνα ενός αεροπλάνου που κρέμεται μεταξύ ουρανού και νερού γίνεται σύμβολο προμηνυόμενων καταστροφών

Ενα Boeing 727-200, προσγειωμένο μέσα σε νερά που έχουν πλημμυρίσει το διεθνές αεροδρόμιο «Salgado Filho». Πόρτο Αλέγκρε, Ρίο Γκράντε ντο Σουλ, Βραζιλία, 20 Μαΐου 2024. Μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου 2024, οι βροχοπτώσεις που έσπασαν ρεκόρ στην πολιτεία του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ, οδήγησαν στη χειρότερη πλημμύρα στην ιστορία της περιοχής. Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο άνθρωποι εκτοπίστηκαν και περισσότεροι από 183 έχασαν τη ζωή τους στις πλημμύρες. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η κλιματική αλλαγή –που οφείλεται κυρίως στην καύση ορυκτών καυσίμων, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται στα αεροπορικά ταξίδια– σχεδόν σίγουρα ενέτεινε τις πλημμύρες. Στο ευρύτερο πλαίσιο της παγκόσμιας κλιματικής κρίσης, αυτή η εικόνα ενός αεροπλάνου που κρέμεται μεταξύ ουρανού και νερού γίνεται σύμβολο προμηνυόμενων καταστροφών 

Ο μπόντι μπίλντερ Ταμαλέ Σαφαλού προπονείται μπροστά από το σπίτι του. Καμπάλα, Ουγκάντα, 25 Ιανουαρίου 2024. Παρά το γεγονός ότι έχασε το πόδι του μετά από ένα τρομερό ατύχημα με μοτοσικλέτα το 2020, ο Σαφαλού παρέμεινε αφοσιωμένος στο ανταγωνιστικό μπόντιμπίλντινγκ, και έγινε ο πρώτος αθλητής με αναπηρία στην Ουγκάντα που αγωνίστηκε ενάντια σε αρτιμελείς αθλητές.

Ο μπόντι μπίλντερ Ταμαλέ Σαφαλού προπονείται μπροστά από το σπίτι του. Καμπάλα, Ουγκάντα, 25 Ιανουαρίου 2024. Παρά το γεγονός ότι έχασε το πόδι του μετά από ένα τρομερό ατύχημα με μοτοσικλέτα το 2020, ο Σαφαλού παρέμεινε αφοσιωμένος στο ανταγωνιστικό μπόντιμπίλντινγκ, και έγινε ο πρώτος αθλητής με αναπηρία στην Ουγκάντα που αγωνίστηκε ενάντια σε αρτιμελείς αθλητές. 

Ο βραζιλιάνος Γκαμπριέλ Μεντίνα πετάγεται θριαμβευτικά πάνω από ένα μεγάλο κύμα στο πέμπτο heat του τρίτου γύρου του σέρφινγκ ανδρών, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024. Τίχουπο’ο, Ταϊτή, Γαλλική Πολυνησία, 29 Ιουλίου 2024. Ο Μεντίνα σημείωσε ένα σχεδόν τέλειο 9,9 στο heat και πήρε το χάλκινο μετάλλιο, με το χρυσό να πηγαίνει στον Γάλλο Κολί Βαστ. Αυτή η φωτογραφία κυκλοφόρησε ευρέως προσελκύοντας περισσότερα από 9,5 εκατ. likes μόνο στο Instagram του Μεντίνα.

Ο βραζιλιάνος Γκαμπριέλ Μεντίνα πετάγεται θριαμβευτικά πάνω από ένα μεγάλο κύμα στο πέμπτο heat του τρίτου γύρου του σέρφινγκ ανδρών, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024. Τίχουπο’ο, Ταϊτή, Γαλλική Πολυνησία, 29 Ιουλίου 2024. Ο Μεντίνα σημείωσε ένα σχεδόν τέλειο 9,9 στο heat και πήρε το χάλκινο μετάλλιο, με το χρυσό να πηγαίνει στον Γάλλο Κολί Βαστ. Αυτή η φωτογραφία κυκλοφόρησε ευρέως προσελκύοντας περισσότερα από 9,5 εκατ. likes μόνο στο Instagram του Μεντίνα.

Η εξάχρονη Ανχελίνα ξαπλωμένη στο κρεβάτι στο νέο της σπίτι. Εχει υποστεί τραύματα και κρίσεις πανικού, και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το χωριό της. Μπορσκίβκα, Ουκρανία, 7 Μαρτίου 2024. Οι συνεχιζόμενες συγκρούσεις κοντά στο Κουπιάνσκ (πόλη της πρώτης γραμμής κατά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία) ανάγκασαν την οικογένεια της Ανχελίνα να αναζητήσει καταφύγιο. Τώρα ζει με τη γιαγιά της, Λαρίσα, στην Μπορσκίβκα, 95 χλμ μακριά από το Κουπιάνσκ, ενώ η μητέρα της ζει και εργάζεται στο Χάρκοβο, περίπου μια ώρα μακριά. Ο φωτογράφος θέλησε να ρίξει φως στα παιδιά που μεγάλωσαν περιτριγυρισμένα από τη βία, με την αθωότητά τους κατακερματισμένη αλλά το πνεύμα τους ανθεκτικό, καθώς προσαρμόζονται σε μια νέα ζωή.

Η εξάχρονη Ανχελίνα ξαπλωμένη στο κρεβάτι στο νέο της σπίτι. Εχει υποστεί τραύματα και κρίσεις πανικού, και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το χωριό της. Μπορσκίβκα, Ουκρανία, 7 Μαρτίου 2024. Οι συνεχιζόμενες συγκρούσεις κοντά στο Κουπιάνσκ (πόλη της πρώτης γραμμής κατά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία) ανάγκασαν την οικογένεια της Ανχελίνα να αναζητήσει καταφύγιο. Τώρα ζει με τη γιαγιά της, Λαρίσα, στην Μπορσκίβκα, 95 χλμ μακριά από το Κουπιάνσκ, ενώ η μητέρα της ζει και εργάζεται στο Χάρκοβο, περίπου μια ώρα μακριά. Ο φωτογράφος θέλησε να ρίξει φως στα παιδιά που μεγάλωσαν περιτριγυρισμένα από τη βία, με την αθωότητά τους κατακερματισμένη αλλά το πνεύμα τους ανθεκτικό, καθώς προσαρμόζονται σε μια νέα ζωή. 

Ο κόσμος βανδαλίζει το άγαλμα του πρώην προέδρου του Μπαγκλαντές, σεΐχη Μουτζιμπούρ Ραχμάν, πατέρα της πρωθυπουργού σέιχ Χασίνα, η οποία είχε παραιτηθεί μετά από εβδομάδες ταραχών. Ντάκα, Μπαγκλαντές, 5 Αυγούστου 2024.

Ο κόσμος βανδαλίζει το άγαλμα του πρώην προέδρου του Μπαγκλαντές, σεΐχη Μουτζιμπούρ Ραχμάν, πατέρα της πρωθυπουργού σέιχ Χασίνα, η οποία είχε παραιτηθεί μετά από εβδομάδες ταραχών. Ντάκα, Μπαγκλαντές, 5 Αυγούστου 2024.

Ενας νεαρός μακρύουρος μακάκος βρίσκεται σε καταστολή καθώς κτηνίατροι του Τμήματος Εθνικών Πάρκων, Αγριας Ζωής και Προστασίας Φυτών εκτελούν μια διαδικασία στείρωσης, στο Λοπμπούρι της Ταϊλάνδης, 25 Μαΐου 2024.

Ενας νεαρός μακρύουρος μακάκος βρίσκεται σε καταστολή καθώς κτηνίατροι του Τμήματος Εθνικών Πάρκων, Αγριας Ζωής και Προστασίας Φυτών εκτελούν μια διαδικασία στείρωσης, στο Λοπμπούρι της Ταϊλάνδης, 25 Μαΐου 2024. 

Ανθρωποι παρακολουθούν τον καπνό και τις φλόγες που υψώνονται πάνω από ένα κτίριο, μετά τις ισραηλινές επιθέσεις στο Ντέιρ αλ-Μπάλαχ. Το Ισραήλ βομβάρδισε την κεντρική παλαιστινιακή πόλη στην κεντρική λωρίδα της Γάζας πολλές φορές κατά τη διάρκεια του έτους. Γάζα, 6 Ιουνίου 2024.

Ανθρωποι παρακολουθούν τον καπνό και τις φλόγες που υψώνονται πάνω από ένα κτίριο, μετά τις ισραηλινές επιθέσεις στο Ντέιρ αλ-Μπάλαχ. Το Ισραήλ βομβάρδισε την κεντρική παλαιστινιακή πόλη στην κεντρική λωρίδα της Γάζας πολλές φορές κατά τη διάρκεια του έτους. Γάζα, 6 Ιουνίου 2024. 

Ενας κόλμπαρ (παράνομος διασυνοριακός μεταφορέας) ακολουθεί ένα επίπονο ορεινό μονοπάτι. Τα σακίδια των κόλμπαρ μπορεί να ζυγίζουν περίπου 50 κιλά και η πορεία διαρκεί κατά μέσο όρο οκτώ έως 12 ώρες. Κουρδιστάν - Ιράν, 1 Ιουνίου 2019. Οι κόλμπαρ (διασυνοριακοί κούριερ) μεταφέρουν αγαθά, όπως οικιακές συσκευές, κινητά τηλέφωνα και ρούχα, στην πλάτη τους μέσα από επικίνδυνα εδάφη από το Ιράκ και την Τουρκία προς το ιρανικό Κουρδιστάν. Η ιρανική κυβέρνηση απαγορεύει την εισαγωγή πολλών τέτοιων αγαθών για να προστατεύσει την τοπική παραγωγή και να εξοικονομήσει συνάλλαγμα εν όψει των δυτικών κυρώσεων.

Ενας κόλμπαρ (παράνομος διασυνοριακός μεταφορέας) ακολουθεί ένα επίπονο ορεινό μονοπάτι. Τα σακίδια των κόλμπαρ μπορεί να ζυγίζουν περίπου 50 κιλά και η πορεία διαρκεί κατά μέσο όρο οκτώ έως 12 ώρες. Κουρδιστάν - Ιράν, 1 Ιουνίου 2019. Οι κόλμπαρ (διασυνοριακοί κούριερ) μεταφέρουν αγαθά, όπως οικιακές συσκευές, κινητά τηλέφωνα και ρούχα, στην πλάτη τους μέσα από επικίνδυνα εδάφη από το Ιράκ και την Τουρκία προς το ιρανικό Κουρδιστάν. Η ιρανική κυβέρνηση απαγορεύει την εισαγωγή πολλών τέτοιων αγαθών για να προστατεύσει την τοπική παραγωγή και να εξοικονομήσει συνάλλαγμα εν όψει των δυτικών κυρώσεων.

Η επικεφαλής της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας Μαρία Κορίνα Ματσάδο χαιρετά τους υποστηρικτές της από την κορυφή ενός οχήματος κατά τη διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης του υποψήφιου προέδρου της αντιπολίτευσης, Εντμούντο Γκονσάλες Ουρούτια. Μέριντα, Βενεζουέλα, 25 Ιουνίου 2024.

Η επικεφαλής της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας Μαρία Κορίνα Ματσάδο χαιρετά τους υποστηρικτές της από την κορυφή ενός οχήματος κατά τη διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης του υποψήφιου προέδρου της αντιπολίτευσης, Εντμούντο Γκονσάλες Ουρούτια. Μέριντα, Βενεζουέλα, 25 Ιουνίου 2024. 

Η Αλίς Βάιντελ συν-επικεφαλής του ακροδεξιού AfD μαζί με τον Τίνο Κρούπαλα έχει υιοθετήσει τον αμφιλεγόμενο όρο «επαναμετανάστευση», ο οποίος καλεί σε μεγάλης κλίμακας απελάσεις μεταναστών. Εσσεν, Γερμανία, 30 Ιουνίου 2024.

Η Αλίς Βάιντελ συν-επικεφαλής του ακροδεξιού AfD μαζί με τον Τίνο Κρούπαλα έχει υιοθετήσει τον αμφιλεγόμενο όρο «επαναμετανάστευση», ο οποίος καλεί σε μεγάλης κλίμακας απελάσεις μεταναστών. Εσσεν, Γερμανία, 30 Ιουνίου 2024. 

Η Νικόλ Μότα (αριστερά) και ο βιολογικός της πατέρας Τζανγκ Ντάε-Τσανγκ σκουπίζουν τα δάκρυά τους μετά από την συγκινητική επανένωσή τους, περίπου 40 χρόνια μετά τον χωρισμό τους. Σεούλ, 31 Μαΐου 2024.

Η Νικόλ Μότα (αριστερά) και ο βιολογικός της πατέρας Τζανγκ Ντάε-Τσανγκ σκουπίζουν τα δάκρυά τους μετά από την συγκινητική επανένωσή τους, περίπου 40 χρόνια μετά τον χωρισμό τους. Σεούλ, 31 Μαΐου 2024. 

Η 23χρονη Ζαγίντ (ψευδώνυμο) δείχνει ένα σημάδι από σφαίρα. Η Ζαγίντ βιάστηκε σε καταυλισμό προσφύγων στην Αμχάρα της Αιθιοπίας. Οταν διέφευγε στην Αντίς Αμπέμπα με την οικογένειά της, αυτή και η αδελφή της πυροβολήθηκαν και τραυματίστηκαν από στρατιώτες της Αμχάρα.

Η 23χρονη Ζαγίντ (ψευδώνυμο) δείχνει ένα σημάδι από σφαίρα. Η Ζαγίντ βιάστηκε σε καταυλισμό προσφύγων στην Αμχάρα της Αιθιοπίας. Οταν διέφευγε στην Αντίς Αμπέμπα με την οικογένειά της, αυτή και η αδελφή της πυροβολήθηκαν και τραυματίστηκαν από στρατιώτες της Αμχάρα. 

Η Μαρία Καμίλα, η Λουίζα και η Νοραΐσι Μπίρι δίπλα στον τάφο της αδελφής τους Γιαντίρα, τυλιγμένες με τα υφάσματα «παρούμα» που άφησε πίσω της εκείνη. Η 16χρονη Γιαντίρα Μπίρι (16 ετών) έβαλε τέλος στη ζωή της με ένα «παρούμα» στις 7 Απριλίου 2023. Τσοκό, Κολομβία, 20 Ιουνίου 2024.

Η Μαρία Καμίλα, η Λουίζα και η Νοραΐσι Μπίρι δίπλα στον τάφο της αδελφής τους Γιαντίρα, τυλιγμένες με τα υφάσματα «παρούμα» που άφησε πίσω της εκείνη. Η 16χρονη Γιαντίρα Μπίρι (16 ετών) έβαλε τέλος στη ζωή της με ένα «παρούμα» στις 7 Απριλίου 2023. Τσοκό, Κολομβία, 20 Ιουνίου 2024. 

Η φωτογράφος Σαμάρ Αμπού Ελούφ έφυγε και η ίδια από τη Γάζα μετά από εκκένωση τον Δεκέμβριο του 2023. Τώρα ζει, στο ίδιο συγκρότημα διαμερισμάτων με τον Μαχμούντ, στη Ντόχα όπου έχει τεκμηριώσει τους λίγους βαριά τραυματισμένους κατοίκους της Γάζας οι οποίοι, όπως ο Μαχμούντ, κατάφεραν να φύγουν για να κάνουν θεραπεία. Ντόχα, Κατάρ, 28 Ιουνίου 2024.

Η φωτογράφος Σαμάρ Αμπού Ελούφ έφυγε και η ίδια από τη Γάζα μετά από εκκένωση τον Δεκέμβριο του 2023. Τώρα ζει, στο ίδιο συγκρότημα διαμερισμάτων με τον Μαχμούντ, στη Ντόχα όπου έχει τεκμηριώσει τους λίγους βαριά τραυματισμένους κατοίκους της Γάζας οι οποίοι, όπως ο Μαχμούντ, κατάφεραν να φύγουν για να κάνουν θεραπεία. Ντόχα, Κατάρ, 28 Ιουνίου 2024. 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.