Έγκλημα, ναρκωτικά και τρομοκρατία - Τι σημαίνει η ατζέντα ανοιχτών συνόρων του Μπάιντεν για τις ΗΠΑ

Ακόμη και ορισμένοι Δημοκρατικοί αρχίζουν να παραδέχονται ότι η κατάσταση των μεταναστών ξεφεύγει από τον έλεγχο

Στους υπερασπιστές των ανοιχτών συνόρων των ΗΠΑ αρέσει να πουλάνε τη χαρούμενη, αισιόδοξη αφήγηση ότι οι αιτούντες άσυλο είναι κυρίως αθώοι άνθρωποι που θέλουν να χτίσουν μια καλύτερη ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα ακατέργαστα δεδομένα, ωστόσο, δείχνουν μια πολύ πιο περίπλοκη ιστορία.

Είναι το πιο σπάνιο φαινόμενο όταν οι πολιτικοί παραδέχονται ότι έκαναν λάθος, αλλά αυτό συμβαίνει (σχεδόν) σε πόλεις που κυβερνούν οι Δημοκρατικοί, όπως η Νέα Υόρκη, το Σικάγο και το Λος Άντζελες, που αναγκάζονται να απορροφήσουν μια συνεχή εισροή μεταναστών, μαζί με μια μεγάλη πλάκα ταπεινή πίτα.

«Επιτρέψτε μου να σας πω κάτι Νεοϋορκέζοι, ποτέ στη ζωή μου δεν είχα πρόβλημα στο οποίο δεν είδα ένα τέλος — δεν βλέπω ένα τέλος σε αυτό», είπε ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Έρικ Άνταμς σε ένα σιωπηλό ακροατήριο στο Μανχάταν. καθώς κάλεσε για ομοσπονδιακή βοήθεια λίγες μέρες πριν την επέτειο της 11ης Σεπτεμβρίου. «Αυτό το ζήτημα θα καταστρέψει τη Νέα Υόρκη».

«Έχουμε περάσει το οριακό μας σημείο»,  συνέχισε ο Άνταμς με την αποκαλυπτική του πλοκή. «Η συμπόνια των Νεοϋορκέζων μπορεί να είναι απεριόριστη, αλλά οι πόροι μας δεν είναι».

Πίσω στο ίχνος της εκστρατείας το 2021, η καμπάνια του Άνταμς δημοσίευσε στο τότε Twitter:  «Πρέπει να προστατεύσουμε τους μετανάστες μας. Περίοδος. Ναι, η Νέα Υόρκη θα παραμείνει μια πόλη καταφύγιο υπό τη διοίκηση του Άνταμς».

Μεγάλο μέρος του πονοκέφαλου του Δημοκρατικού Κόμματος προέρχεται από τη δημιουργία των λεγόμενων «πόλεων καταφυγίων», που ορίζονται ως δήμος που περιορίζει ή απορρίπτει τη συνεργασία με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για την επιβολή του νόμου για τη μετανάστευση. Με άλλα λόγια, το είδος της γειτονιάς Antifa θα υποστήριζε πλήρως. Οι πολιτικές καταφυγίων υπήρχαν από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, αλλά ήταν πρακτικά ανήκουστες μέχρι πολύ πρόσφατα. Η Ομοσπονδία για τη Μεταρρύθμιση της Αμερικανικής Μετανάστευσης (FAIR) εκτίμησεότι 564 δικαιοδοσίες των ΗΠΑ είχαν υιοθετήσει πολιτικές καταφυγίων το 2018. Για να το θέσουμε σε προοπτική, υπήρχαν μόλις 40 τέτοιες προστατευόμενες ζώνες όταν ο Μπαράκ Ομπάμα ορκίστηκε στον Λευκό Οίκο το 2009. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί παράνομοι μετανάστες, χωρίς κανένα μέσο συντηρήσεως συρρέουν σε αυτές τις «χωρίς συλλήψεις» ζώνες όπου μπορούν να επωφεληθούν από κοινωνικές υπηρεσίες όπως η στέγαση, η υγειονομική περίθαλψη και η δημόσια εκπαίδευση χωρίς φόβο απέλασης. Αλλά ξεπερνά τα απλά δωρεάν φυλλάδια.

Να πώς περιγράφει το FAIR τις πόλεις καταφύγιο και τα εμπόδια που βάζουν μπροστά στην επιβολή του νόμου και στις συνοριακές περιπολίες: «Στις διάφορες μορφές τους, [πολιτικές καταφυγίων]να απαγορεύουν σε κρατικούς και τοπικούς αξιωματούχους (συμπεριλαμβανομένων των αξιωματικών επιβολής του νόμου) να ρωτούν τους ανθρώπους για το μεταναστευτικό τους καθεστώς· αναφορά ύποπτων παράνομων αλλοδαπών στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση· Κρατώντας εγκληματίες αλλοδαπούς για σύλληψη από την Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων των ΗΠΑ (ICE)· ή συνεργάζεται με άλλον τρόπο ή βοηθά τους ομοσπονδιακούς φορείς επιβολής της μετανάστευσης. Αυτές οι πολιτικές θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια και χαίρουν πολύ μικρής δημόσιας υποστήριξης. Αντίθετα, είναι προϊόν έντονης πίεσης από καλά χρηματοδοτούμενες ομάδες που αντιτίθενται σχεδόν σε όλες τις μορφές επιβολής της μετανάστευσης ή λόγω της συνθηκολόγησης από τοπικούς αξιωματούχους ενόψει των απειλούμενων αγωγών από αυτοχρισθείσες οργανώσεις «πολιτικών ελευθεριών».

Η ACLU, για παράδειγμα, είναι της γνώμης ότι οι δράσεις των πόλεων καταφύγιο «αντιπροσωπεύουν βασικές αμερικανικές αξίες: πνεύμα περιεκτικότητας και σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων».

Με άλλα λόγια, η παράνομη είσοδος στις ΗΠΑ κατατάσσεται πλέον εκεί με «βασικές αμερικανικές αξίες».

Χωρίς κανένα εφικτό εμπόδιο που να εμποδίζει την είσοδό τους στις ΗΠΑ, ούτε νομική βάση για τη σύλληψή τους, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι υπολογίζεται ότι υπάρχουν 16,8 εκατομμύρια παράνομοι αλλοδαποί που διαμένουν στις ΗΠΑ – μια τεράστια αύξηση 16% από την έναρξη της προεδρίας του Μπάιντεν. Αυτή η μαζική εισροή ανάγκασε την πόλη της Νέας Υόρκης να κηρύξει μια ανθρωπιστική κρίση που θα κοστίσει στους φορολογούμενους περίπου 12 δισεκατομμύρια δολάρια σε τρία χρόνια – εκτός αν υπάρξει οικονομική βοήθεια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ (το πολύ θρηνητικό τείχος του Τραμπ θα κόστιζε μόνο 21,6 δισεκατομμύρια δολάρια, ένας εφάπαξ λογαριασμός αυτό θα είχε απαλλάξει τους Δημοκρατικούς από την αφόρητη σήμανση αρετής τους που απλώς τους εξοργίζει ψηφοφόρους). Ωστόσο, τα κεφάλαια διάσωσης από τον Uncle Sam φαίνονται απίθανα, καθώς η Ουάσιγκτον είναι πολύ απασχολημένη με την άντληση όπλων στην Ουκρανία για να ενοχλεί τον εαυτό της με πιο πιεστικά εσωτερικά ζητήματα.

Παρεμπιπτόντως, οι Ρεπουμπλικάνοι χειραγωγούν τις πολιτικές καταφυγής του Δημοκρατικού Κόμματος σε μεγάλο βαθμό. Ο κυβερνήτης του Τέξας Γκρεγκ Άμποτ, για παράδειγμα, του οποίου η συνοριακή πολιτεία έχει κατακλυστεί από περισσότερους από ένα εκατομμύριο παράνομους τους τελευταίους 11 μήνες, έχει μεταφέρει με λεωφορείο περισσότερους από 13.500 μετανάστες στο Μεγάλο Μήλο από την περασμένη άνοιξη. Εν τω μεταξύ, ακριβώς πριν από ένα χρόνο, ο Ρεπουμπλικανός κυβερνήτης της Φλόριντα Ρον ΝτεΣάντης προκάλεσε μια «ανθρωπιστική κατάσταση» στη Μασαχουσέτη, είπαν οι αρχές, απελαύνοντας περίπου 50 παράνομους στο νησί Martha's Vineyard - μια απόδραση που κατοικείται κυρίως από την πλούσια ελίτ, όπως οι Ομπάμα και οι Κλίντον – χωρίς προειδοποίηση. Περιττό να πούμε ότι οι Δημοκρατικοί δεν διασκέδασαν και οι παράνομοι εστάλησαν γρήγορα βαλίτσες, προδίδοντας έτσι την υποκρισία του κατεστημένου.

Ωστόσο, υπάρχουν άλλα ζητήματα που συνδέονται με τα ανοιχτά σύνορα που είναι πιο πιεστικά, όπως η εθνική ασφάλεια. Στις 14 Σεπτεμβρίου, η δικαστική υποεπιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Ακεραιότητα, την Ασφάλεια και την Επιβολή της Μετανάστευσης πραγματοποίησε ακρόαση με τίτλο  «Είσοδος τρομοκρατών μέσω των νοτιοδυτικών συνόρων»  και εστίασε στο πώς η ατζέντα ανοιχτών συνόρων της κυβέρνησης Μπάιντεν οδήγησε σε ρεκόρ συναντήσεις εξωγήινων στο Λίστα παρακολούθησης τρομοκρατών, καθώς και η μαζική απελευθέρωση εξωγήινων χωρίς έλεγχο στις αμερικανικές κοινότητες.

Ένας από τους ομιλητές, ο Rodney Scott, ο οποίος υπηρέτησε ως Αρχηγός της Συνοριακής Περιπολίας των ΗΠΑ για 29 χρόνια, εξέφρασε την απογοήτευσή του για τις σημαντικές αναποδιές που γνώρισε το τμήμα του από τότε που τέθηκαν σε ισχύ οι εκτελεστικές διαταγές του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν για τη μετανάστευση.

«Ξεκινώντας στις 21 Ιανουαρίου 2021, παρακολούθησα τα κέρδη της συνοριακής ασφάλειας που σημειώθηκαν σε διάστημα τριών δεκαετιών να εξαφανίζονται και η ασφάλεια των παραμεθόριων κοινοτήτων να πηγαίνει προς τα πίσω», είπε ο Σκοτ ​​στους συγκεντρωμένους νομοθέτες. «Με κάθε εκτελεστική ενέργεια σχετικά με την ασφάλεια των συνόρων και τη μετανάστευση που έλαβε η κυβέρνηση Μπάιντεν, ο όγκος της παράνομης μετανάστευσης αυξανόταν γρήγορα, κατέκλυσε τη Συνοριακή Περιπολία και ουσιαστικά μετέφερε τον έλεγχο των νοτιοδυτικών συνόρων μας στα μεξικανικά καρτέλ ναρκωτικών».

Ωστόσο, το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, όσο κακό κι αν είναι αυτή η δραστηριότητα. Τα ανοιχτά σύνορα ανοίγουν την Αμερική στην πολύ πραγματική απειλή της τρομοκρατικής δραστηριότητας.

Μεταξύ Οκτωβρίου 2022 και Αυγούστου 2023, η Τελωνειακή και Προστασία των Συνόρων (CBP) κατέγραψε 74.904 παράνομους μετανάστες σε εθνικό επίπεδο για πιθανές απειλές για την εθνική ασφάλεια, σύμφωνα με στοιχεία της CBP που έλαβε αποκλειστικά η Daily Caller. Οι συνοριοφύλακες αντιμετώπισαν 25.627 παράνομους μετανάστες «ειδικού ενδιαφέροντος» το οικονομικό έτος 2022, σε σύγκριση με 3.675 τέτοιες συναντήσεις το οικονομικό έτος 2021.

Οι «εξωγήινοι ειδικού ενδιαφέροντος» είναι άτομα με ύποπτα ταξιδιωτικά μοτίβα που μπορεί να αποτελούν κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια, αλλά δεν είναι απαραίτητα τρομοκράτες, σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας.

Σύμφωνα με έκθεση του DHS, η Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων των ΗΠΑ (ICE) «πρέπει να είναι σε θέση να εντοπίζει μετανάστες για την επιβολή της νομοθεσίας περί μετανάστευσης, συμπεριλαμβανομένης της σύλληψης ή απομάκρυνσης ατόμων που θεωρούνται πιθανές απειλές». Τώρα προετοιμαστείτε για κάτι απευθείας από τους μπάτσους Keystone. Το DHS παραδέχεται, χωρίς καμία καλή εξήγηση, ότι έχει «περιορισμένη ικανότητα παρακολούθησης των διευθύνσεων μετά την απελευθέρωση των μεταναστών με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα». Το ίδιο και για την αμερικανική συνοριακή περιπολία, η οποία «δεν μπορεί πάντα να λάβει και δεν καταγράφει πάντα διευθύνσεις μεταναστών». Το ICE μένει επίσης έξω στο κρύο, καθώς «δεν επικυρώνει πάντα τις διευθύνσεις μεταναστών πριν από την απελευθέρωση μεταναστών στις Ηνωμένες Πολιτείες».Τι ακριβώς κάνουν λοιπόν αυτές οι οντότητες εκτός από τη σύνταξη εκθέσεων που περιγράφουν λεπτομερώς τι δεν μπορούν να κάνουν;

Αυτό μας φέρνει στο επίκεντρο του θέματος της έκθεσης του DHS: «Με βάση την ανασκόπησή μας σε 981.671 αρχεία μεταναστών που τεκμηριώθηκαν από το USBP από τον Μάρτιο του 2021 έως τον Αύγουστο του 2022, οι διευθύνσεις για περισσότερα από 177.000 αρχεία μεταναστών είτε έλειπαν, είτε δεν ήταν έγκυρες για παράδοση, είτε όχι νόμιμες τοποθεσίες κατοικίας.» Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε για πόσα «περισσότερα» από 177.000 μιλάνε, αλλά μάλλον είναι καλύτερα να μην το γνωρίζαμε.

Ποια είναι λοιπόν αυτά τα 177.000 άτομα που έχουν εξαφανιστεί από τα ραντάρ της κυβέρνησης Μπάιντεν; Ποιοι είναι οι φίλοι τους; Ποια είναι τα συμφέροντά τους; Χόμπι; Αγαπούν την ελευθερία που φαινομενικά απολαμβάνουν όλοι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ή μισούν τη χώρα εξαιτίας της, όπως έκανε ο βασιλιάς του τρόμου, Οσάμα μπιν Λάντεν, σύμφωνα με τον George W. Bush; Οι Δημοκρατικοί θα πρέπει να ανησυχούν πολύ για τις απαντήσεις σε αυτά τα ανησυχητικά ερωτήματα, και όχι μόνο επειδή πλησιάζει γρήγορα η εκλογική χρονιά.

Πηγή: RT