Οι Ιταλίδες μετακομίζουν: μελιτζάνες σαλτσερές

Και πώς δεν τις έχουμε μαγειρέψει: η Καλή Δοξιάδη σε τάρτα από τις αρχές ακόμη του καλοκαιριού, o Δημήτρης Ποταμιάνος σε σοφρίτο τετρανόστιμο και μετά τις πάντρεψε και τις κεράτωσε ταυτοχρόνως σε σαλάτα πολίτικη. Η Ευφροσύνη Κάτσουνα και με ξινόχοντροκαι με κολοκυθάκια. Μελιτζανοσαλάτες; Εκδοχές και παραλλαγές να μη χορταίνεις! Η Λεονί Σταφυλά τις έχει ενώσει με γιαούρτι, μετά ήρθαν τα ρολάκια μελιτζάνας  - ακόμα και εν πλω, στη μέση του πελάγους, μελιτζάνες έφτιαχνε! Μα και στον κήπο, ο Άντυ μας καθοδηγεί βήμα - βήμα στη σπορά τους αλλά έχει και κόλπα μπόλικα για τους εντός πόλης, ώστε να τις μεγαλώσουμε σε γλάστρα. Για την  Αναστασία Λαμπρία ούτε λόγος, όταν δεν τις φουρνίζει, τις έχει σε περίοπτη θέση κάθε Πέμπτη για τις μακαρονάδες της και, ασφαλώς, έχουμε τρόπο ευρηματικό και νόστιμο (λέγε με καπονάτα) να τις τρώμε και τον χειμώνα. Σειρά μου λοιπόν, πριν μετονομαστούμε δικαίως σε μελιτζανίστας, να καταθέσω τη δική μου αγαπημένη εκδοχή: φουρνιστές παναρισμένες ροδέλες με ντοματένια σάλτσα, φέτα και γραβιέρα. Η ιταλικής προέλευσης «μελιτζάνα παρμεζάνα» με άλλα λόγια, όμως σε τόνους ελληνικούς, χάρη στα τυριά.

*Τα είδη του τυριού ασφαλώς και μπορούν να αλλάξουν κατά τα γούστα μας

Εν αρχή, το αναγκαίο ξεπίκρισμα. Αφού κόψουμε τις μελιτζάνες σε ροδέλες, τις πασπαλίζουμε με αλάτι και από τις δύο πλευρές, τις στρώνουμε σε άνετο σουρωτήρι και από πάνω τοποθετούμε ένα βαρύ πιάτο που να τις πιέζει αρκετά. Σκοπός να χάσουν αρκετά από τα υγρά τους και αρκούν 30 με 45 λεπτά υπομονής. Όταν περάσουν, τις ξεπλένουμε καλά με κρύο νερό και τις στεγνώνουμε με χαρτί.

Ζεσταίνουμε τώρα τον φούρνο στους 200 βαθμούς. Ραντίζουμε ένα φύλλο λαδόκολλας με λίγο ελαιόλαδο και το απλώνουμε, όσο γίνεται, με τα δάχτυλα. Σε ένα πιάτο χτυπάμε στα πεταχτά τα αυγά και σε ένα άλλο αδειάζουμε τα τρίμματα του ψωμιού. Βουτάμε τις μελιτζάνες πρώτα στο αυγό και αμέσως μετά στο τριμμένο ψωμί, βοηθώντας με τα δάχτυλά μας, όποτε χρειάζεται, για καλυφθούν καλά.

Τις απλώνουμε έτσι, θωρακισμένες, ταψί αφαιρώντας τη λαδόκολλα (δεν χρειάζεται πια) και ψήνουμε στην ίδια θερμοκρασία για περίπου 10 και 5 επιπλέον λεπτά από την άλλη πλευρά, ώσπου να ροδίσουν. Ξεφουρνίζουμε και χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στους 170.

Έχουμε από πριν διαλέξει ένα ρηχό ταψάκι και εκεί αδειάζουμε τη σάλτσα ντομάτας που είτε α) την έχουμε ετοιμάσει κατά τον προσφιλή μας τρόπο ή β) προτιμούμε την έξοχη ντομάτα - σκόρδο των Simply Greek, ή όποια άλλη μας κάνει κέφι, που δεν υστερούν σε τίποτα από τις σπιτικές σάλτσες, κοστίζουν περί τα 3 ευρώ και ταιριάζουν απολύτως με τις γεύσεις της μελιτζάνας και των τυριών.

Αφού, λοιπόν, αδειάσουμε τη σάλτσα στο ταψάκι, τόση ώστε να καλύπτει τον πάτο του, τοποθετούμε πάνω της τις ροδέλες μελιτζάνας σε πυργάκια των τριών ή τεσσάρων. Με ένα κουτάλι τις περιχύνουμε με τη σάλτσα που βρίσκεται γύρω, κόβουμε μερικά κομμάτια φέτας για τις κορυφές των πύργων και πασπαλίζουμε με γραβιέρα. Αν περισσέψει σάλτσα ή τυρί, το προσθέτουμε στο πλάι, θα φανεί χρήσιμο κατά το σερβίρισμα.

Βασιλικός λίγο πριν τον φούρνο και ψήσιμο για 30 λεπτά στους 170 βαθμούς, χωρίς κανένα σκέπασμα. Μόλις περάσει ο χρόνος, ξεφουρνίζουμε, περιμένουμε γύρω στα 10 λεπτά για να κρυώσουν κάπως και σερβίρουμε μοιράζοντας τους πύργους στα πιάτα, περιχύνοντάς τους με τη (μούρλια) σάλτσα του ταψιού. Αν κατά το ψήσιμο οι μελιτζανοπύργοι καταρρεύσουν, με λίγη παραπάνω σάλτσα από πάνω, όλα ξεχνιούνται.

Πηγή : bostanistas