Ανταρόλυκος - Η αλήθεια και το μάρκετινγκ πίσω από την επιστροφή ενός εξαφανισμένου είδους

Ο καθηγητής Βιοπληροφορικής και Βιοστατιστικής του Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Παντελής Μπάγκος σχολίασε στο λογαριασμό του στο Facebook την είδηση ότι αμερικανική εταιρεία δημιούργησε τρία ζώα που φέρουν γενετικά χαρακτηριστικά του ανταρόλυκου, ένα είδος λύκου που εξαφανίστηκε πριν από 13.000 χρόνια.

Πολύ ενδιαφέρον αυτό με τον ανταρόλυκο αλλά μάλλον τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως τα λένε. Όταν το διάβασα το πρώτο που σχολίασα ήταν «καλά, τα 20 γονίδια κάνουν το είδος; που είναι οι τόσες άλλες παραλλαγές, τα ρυθμιστικά γονίδια, οι μη κωδικές αλληλουχίες κλπ.». Φαίνεται ότι και άλλοι έχουν την ίδια άποψη.

Για να κάνουμε επίσης μια σύνοψη, μέχρι τώρα οι επιστήμονες πίστευαν ότι ο ανταρόλυκος ήταν ένα είδος λύκου (Canis dirus) διακριτό από τον γκρίζο λύκο αλλά με κάποια συγγένεια (όπως πχ τα τσακάλια και τα κογιότ). Μια μεγάλη μελέτη όμως για την αλληλούχιση του γονιδιώματος του το 2021 είχε δείξει ότι μάλλον άνηκε σε μια ακόμα παλιότερη εξελικτική γραμμή που δεν άφησε απογόνους. Υπολόγισαν τον τελευταίο κοινό πρόγονο σε πάνω από 5 εκ. χρόνια πριν, και μερικοί έφτασαν να πουν ότι θα έπρεπε να τοποθετηθεί έξω από το γένος Canis καθώς δεν βρήκαν καμία ένδειξη inbreeding με τους γκρίζους λύκους (πάντα με ενδείξεις από τα σύγχρονα γονιδιώματα).

Η δε μεγάλη ομοιότητα στην εμφάνιση, ίσως να οφείλεται και σε συγκλίνουσα εξέλιξη. Τώρα η εταιρία αυτή, έχει λέει νέα στοιχεία τα οποία όμως δεν έχει δημοσιεύσει, σύμφωνα με τα οποία ο ανταρόλυκος είναι αρκετά συγγενικός με τον γκρίζο λύκο και άρα έτσι δικαιολογείται η προσέγγιση τους. Ποια είναι όμως αυτή; Όπως είπαμε, editing σε 20 γονίδια.

Η αλήθεια είναι ότι μιλάμε για γενετικά τροποποιημένους γκρίζους λύκους, με αλλαγές σε περίπου 20 γονίδια προσεκτικά επιλεγμένα για να δίνουν έναν φαινότυπο κοντά σε αυτόν που έχουμε στο μυαλό μας για τον ανταρόλυκο (κυρίως ότι ήταν μεγαλύτερος, και πιο τριχωτός). Ένα μάλιστα από το γονίδια αυτά (σύμφωνα με όσα έχουν βγει προς τα έξω) δεν είναι καν γονίδιο του ανταρόλυκου γιατί αυτό προκαλούσε ασθένειες στα σκυλιά, οπότε έκαναν αλλαγές σε άλλο γονίδιο που ελέγχει το χρώμα, απλά για να πετύχουν το χρώμα που πιστεύουν ότι είχε ο ανταρόλυκος.

Όλα αυτά λοιπόν μου φαίνονται σαν μια ωραία προσπάθεια μάρκετινγκ, πουλάμε και λίγο προστασία του περιβάλλοντος και των υπό εξαφάνιση ζώων, αλλά στην πραγματικότητα δοκιμάζουμε προσεκτικά σχεδιασμένες στρατηγικές για επιλογή χαρακτηριστικών. Χρήσιμο και αυτό, δε λέω, αλλά να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Φυσικά υπάρχουν πάντα οι κίνδυνο που αναφέρονται για το τι μπορεί να γίνει αν τέτοια υβρίδια βγουν στο περιβάλλον και όλα τα σχετικά.

Επίσης, δημιουργείται και μια περίεργη αίσθηση ότι να τώρα με την τεχνολογία ανασταίνουμε είδη που είχαν εξαφανιστεί (που δεν είναι και αλήθεια), οπότε εντάξει, ας μην ανησυχούμε και τόσο για τα είδη που κινδυνεύουν σήμερα από εμάς, θα τα σώσουμε…κάποτε. Δεν θα ήταν ίσως καλύτερα όλες αυτές οι προσπάθειες των επιστημόνων να κατευθύνονται εξαρχής προς τον σκοπό αυτό;

Το άρθρο παρακάτω έχει αρκετές πληροφορίες και συνδέσμους σε άλλες μελέτες, ειναι αρκετά διαφωτιστικό.

https://www.science.org/…/dire-wolf-back-dead-not-exactly

Πηγή: infowar