Οι τελευταίοι σπασμοί του τέρατος
- Κατηγορία ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ
- 0 σχόλια
Γράφει ο Γιάννης Κατσίμπας
Ο Πόε, αν σκεφτεί κανείς την περίπτωση του Θωμάκου, υπήρξε κατηγορηματικός. Ο κύριος Βάλντεμαρ στην ομώνυμη νουβέλα του 1845 περιγράφει έναν άνδρα σε ανασταλτική υπνωτική κατάσταση τη στιγμή του θανάτου του. Ο Ερνέστος Βάλντεμαρ, υπό την επίδραση του ζωικού μαγνητισμού (Εξουσία) αναφέρει στον υπνωτιστή, πρώτα ότι πεθαίνει και μετά ότι είναι νεκρός. Χωρίς καρδιακούς παλμούς, απαντά στις ερωτήσεις του με δυσκολία και μεταξύ έκστασης και εγρήγορσης όταν τον εκλιπαρεί να τον ξανακοιμήσει ή να τον ξυπνήσει, αναφωνεί: «Ναι. Όχι. Κοιμόμουν και τώρα είμαι νεκρός». Και τότε, όταν ο υπνωτιστής τον βγάζει από την έκσταση, βλέπει το σώμα του να αποσυντίθεται αστραπιαία σε μια σχεδόν υγρή μάζα.
Διάβασα ένα άρθρο σοκ (υποθέτω για πολλούς Κηφισιώτες), με τίτλο «Δόγμα του σοκ και οι μετεξελίξεις του». Μόνο που το σοκ στην περίπτωση Θωμάκο θα ώφειλε να το έχουν προβλέψει στις αλλεπάλληλες, ανεπαρκείς αυτοκριτικές τους επιδόσεις μετεκλογικά. Να έχουν δηλαδή προειδοποιήσει πως ο θάνατος του Θωμάκου – Βάλντεμαρ είχε ήδη επέλθει κατά τη γέννηση του. Η Διοίκηση (και η γλύκα της) έγινε εμμονή για τους τυχάρπαστους του Θωμάκου καθώς, σώνει και καλά θα έπρεπε να εξυπηρετηθεί ακόμα και με «ανήθικους» τρόπους. Γιατί την ηθική ως πολιτική αρετή δεν την είδα πουθενά στα πεπραγμένα του πάρε σαν παρ΄δειγμα τον Αυλίτη, έως τώρα. Ξέρω ότι οι παρατάξεις εξουσίας είναι υποχρεωμένες να στηρίζονται από την «πελατεία», η οποία και μετά την απομάκρυνσή της από το ταμείο έχει πάντα δίκιο, εφόσον η,δημοκρατία Θωμάκου -εκτός από το ταμείο- υπόκειται στην «αγορά». Η «αγορά» υποδεικνύει τους κανόνες λειτουργίας της. Αλλά υπάρχει «ηθική» στην αγορά; Ναι, «επιχειρηματική ηθική». Είναι όμως ηθική; Όχι, είναι κερδοσκοπία. Και τότε ποιο ηθικό πλεονέκτημα; Ο Θωμάκος το απέδειξε, από τα "άπλητα" μέχρι τους κουμπάρους τότε. Προχτές μάλιστα στο Δήμο διαβεβαίωσε ότι «η πλειοψηφία έχει πάντα δίκιο». Και μένει να ρωτήσει κανείς, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων των Θωμάκου-Αυλίτη σε ποιο ανθρωπολογικό είδος ανήκει; Την απάντηση την έχει δώσει «Η ψυχοπαθολογία της καθημερινής ζωής».
Ο λαϊκισμός των αγανακτισμένων στην «κάτω πλατεία» ήταν επόμενο να εξελιχθεί σε λαϊκισμό στην άνω πλατεία του διαδικτύου που ανέδειξε τον Θωμάκο, αφού είχε προηγουμένως μετατρέψει τους αγανακτισμένους Χιωτάκη.
Οι «σοφοί», που ούτε θεοί υπήρξαν που προέβλεπαν τα μέλλοντα, ούτε θνητοί που έβλεπαν τα γινόμενα, αλλά ούτε και οι σοφοί του ποιήματος του Καβάφη που τα «προσερχόμενα αντιλαμβάνονται», την βοή έξω «εις την οδόν» δεν την άκουσαν. Αλλά ήταν όμως βοή ή ψηφιακός θόρυβος; Είναι αργά πλέον γι’ αυτούς, και για μένα. Ομότιμοι πλέον μεταδίδουμε τη σοφία μας σε επιφυλλίδες ,δεν θα μας κάνει δεκτούς. Και το σοκ με όλους τους απαξιώμενους θεσμούς, αλλά και με το φαντασιακό μας σε αγκύλωση από την αρτηριοσκλήρωση, δεν επιτρέπει να διατυπώσουμε την ακροτελεύτια ερώτηση ,: «Το τι μέλλει να συμβεί is anybody’s guess.».
Αλλά ο Βάλντεμαρ δεν διερωτάται. Δεν απορεί. Και δεν μεταθέτει το υπαρξιακό ερώτημα «ποιος είμαι» στο εξίσου υπαρξιακό ερώτημα «τι είναι σήμερα η ντεμέκ θρησκευτικότητα -που επιπλέον έχει απαντηθεί από τον Καρλ Μαρξ και σε καμία αναπροσαρμογή δεν υπόκειται είναι η συντομογραφία της δικαιοσύνης η οποία όμως αναγγέλλεται από μία έκπτωση που αντιστοιχεί σε φιλοδοξία.
Στην αρχαιότητα πίστευαν πως τα νερά της λίμνης είναι υποχθόνια. Διόλου. Μια λιμνοθάλασσα είναι με βούρλα, αφήνοντας για τη λίμνη του Λόχνες το τέρας.-
Γιάννης Κατσίμπας
Ιστότοπος: www.kifisia-life.grΤελευταία άρθρα από τον/την Γιάννης Κατσίμπας
- Κοτόπουλο μαριναρισμένο με γιαούρτι και πουρέ σελινόριζας
- Κλάπηκαν πριν οκτώ χρόνια, βρέθηκαν τώρα. O «θησαυρός» με τα 30 σπορ αυτοκίνητα
- Ευρωπαϊκές τράπεζες - Νέα δεδομένα υπό τον Τραμπ – Δυσκολεύει ο ανταγωνισμός
- Gmail - Η συμβουλή ενός βετεράνου χάκερ σε όλους τους χρήστες – «Ανοίξτε δεύτερο λογαριασμό»
- Ella Emhoff - H κόρη της Kamala Harris σπάει τη σιωπή της μετά το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών