«Δεν θα αντέξω να βρεθώ σε λίστα όσων δεν παρακολουθεί ο πρωθυπουργός»

Αύριο Τετάρτη (23 Νοεμβρίου) αλλά και την επόμενη Τετάρτη (30 Νοεμβρίου) ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης, ο περίφημος Τσολιάς της «Ελληνοφρένειας», και η μπάντα του (Δε Τσόλια Μπαντ) παρουσιάζουν τη νέα του παράσταση στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου.

Ο τίτλος της; «Αριστεία καπαμά» από τα γνωστά «αρχίδια καπαμά» εκείνου του κυριούλη έξω από ένα σούπερ μάρκετ την ημέρα που ο Αδωνις παρουσίαζε το καλάθι του νοικοκυριού. Διαβάστε μια απολαυστική περιγραφή της παράστασης από τον ίδιο τον Αποστόλη, που απάντησε με τον δικό του τρόπο και στις ερωτήσεις μας:

«Μια μουσικοσατιρική παράσταση λοξού πολιτικού λόγου και σατιρικού τραγουδιού. Μια solo επιθεώρηση. Ενας προεκλογικός μονόλογος. Ενα βλαχομπαρόκ πολυθέαμα, στα χρόνια μιας βλαχομπαρόκ αριστείας! Ενας αθυρόστομος και καυστικός μονόλογος μπλεγμένος με νότες που φωνάζει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί στον λαοπρόβλητο ηγέτη: Μητσοτάκη αγαπιέσαι!»

Ελπίζω. Το καλό που τους θέλω.

● Γιατί;

Δεν θα αντέξω την κατάντια να βρεθώ σε καμιά λίστα αυτών που δεν παρακολουθεί ο πρωθυπουργός. Οταν βλέπεις πως ό,τι κινείται παρακολουθείται (sic) κι εσύ είσαι στην απέξω, ότι σε αγνοούν τόσο εσένα όσο και αυτά τα ταπεινά της ήρεμης ζωής σου, όσα εσύ θεωρείς σημαντικά προς υποκλοπή, τότε τα πράγματα είναι άσχημα για σένα. Τότε μιλάμε για έναν παραγκωνισμό, μια περιθωριοποίηση, έναν στιγματισμό, μια ρετσινιά που δύσκολα θα φύγει από πάνω σου. Μιλάμε για έναν κοινωνικό αποκλεισμό, έναν ρατσισμό.

● Αυτή την Ελλάδα θέλουμε;

Αυτόν τον πρωθυπουργό θέλουμε; Εναν πρωθυπουργό που θα κάνει αποκλεισμούς και θα παρακολουθεί μόνο τους λίγους; Οχι, κύριοι, θέλουμε μια Ελλάδα των πολλών, θέλουμε πρωθυπουργό όλων των Ελλήνων, που θα μας παρακολουθεί όλους ισότιμα. Οχι μόνο τα μεγάλα τζάκια και τις παρκετέζες τους.

● Ναι, αλλά έχουμε το καλάθι του νοικοκυριού...

Ναι, για να δούμε και λίγο τον Γεωργιάδη στα κανάλια. Ευτυχώς βρέθηκε μια αφορμή, μια ευκαιρία να αποκτήσει καθημερινό βήμα ο τηλεπωλητής νανογιλέκων-υπουργός Αναπτύξεως.

● Δεν είναι τουλάχιστον κάτι το καλάθι του νοικοκυριού;

Το καλάθι του αφεντικού πρέπει να λέγεται κανονικά, μιας και το αφεντικό του σούπερ μάρκετ βγαίνει κερδισμένο απ’ όλο αυτό: είτε λόγω της διαφήμισης που του κάνει ο μπουμπούκος κάθε μέρα, είτε από τις «τρομερές» προσφορές, οι οποίες στην ουσία είναι απάτες, μιας και τα σούπερ μάρκετ με βάση τη λίστα βάζουν τη σήμανση του υπουργείου στα φτηνότερα προϊόντα της γκάμας, όπως δηλαδή έκαναν πάντα. Δεν μειώνουν τιμές, δεν παγώνουν τιμές, απλώς υποδεικνύουν τα φτηνότερα. Και δίνουν χαρά σε μαϊντανούς υπουργούς να νομίζουν ότι κάποιοι τα χάφτουν.

● Η κυβέρνηση αυτή αποτελεί τη χαρά του σατιρικού καλλιτέχνη; Ή μήπως είναι όλες ίδιες πάνω-κάτω;

Δεν θέλω να ’μαι αγνώμων. Στην εικοσαετή πορεία μου στη σάτιρα δεν μας έχει αφήσει κανένας παραπονεμένους. Θα ήμουν άδικος. Ξεκίνησα με τον καταλληλότερο, τον Σημίτη, μετά Κωστάκη Καραμανλή, τον εκ Μπαϊρακτάρη ορμώμενο, Γιωργάκη ποδηλάτη με πρώτο μνημόνιο, Σαμαρά τσ’ αντρικής σχολής με δεύτερο μνημόνιο, διαβολικά καλό Τσίπρα και πρώτη και δεύτερη φορά αριστερά με τρίτο μνημόνιο, και μετά απ’ αυτούς η... όαση!

● O Μητσοτάκης...

Το αναπάντεχο. Το δώρο. Δεν έχεις από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις. Αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνοι και επιβλαβείς για τη δημόσια υγεία και αισθητική, θα ήταν πραγματικά ξεκαρδιστικοί. Σπάνια μαζεύεται τέτοιος κωμικός θίασος με τόσους πρωταγωνιστές σε μια σκηνή.

● Είναι δείγμα υγιούς επιχειρηματικότητας ο κύριος Πάτσης;

Είναι σίγουρα δείγμα τυπικής αριστείας στα χρόνια του Μητσοτάκη. Ο πατσισμός είναι εσμός στο κυβερνητικό κόμμα. Το επιτελικό κράτος, που πολυδιαφήμισαν ο Κούλης και η συμμορία του, αποδεικνύεται καθημερινά πως αποτελείται από μια αγέλη πεινασμένων λύκων που ήρθαν να δαγκώσουν όπου βρουν ψαχνό.

● Υπάρχουν κάποιοι που κάνουν και σάτιρα υπέρ της εξουσίας;

Σάτιρα υπέρ της εξουσίας δεν υπάρχει.

● Τι υπάρχει;

Γελωτοποιοί της εξουσίας υπάρχουν, για να διασκεδάζουν τον βασιλιά και την αυλή του. Αν κάποιος είναι υπέρ της εξουσίας και λέει ότι κάνει σάτιρα, τότε είτε θέλει να κερδίσει κάτι από την εξουσία, είτε θέλει να αντλήσει κάτι από τη σάτιρα, το ήθος και την αισθητική της προς όφελός του – και προς όφελος της εξουσίας που λιβανίζει. Οποιος καμώνεται τον σατιρικό, ενώ κάνει επιδερμική κριτική στην εξουσία για τα μάτια του κόσμου και ακίνδυνα χιουμοριστικά σχόλια ή βιντεάκια, είναι ή άσχετος για το τι είναι σάτιρα ή υπηρετεί κάποιον ρόλο που του έχει ανατεθεί. Σάτιρα αγκαζέ με την εξουσία δεν υπάρχει. Μόνο απέναντι απ’ αυτήν. Το αγκαζέ δεν λέγεται σάτιρα, λέγεται κωλοτρίψιμο μπας και μου πετάξουν κάνα ξεροκόμματο να μασουλήσω ή μπας και με βολέψουν σε καμιά θέση.

? Πληροφορίες: 23 και 30 Νοεμβρίου, Σταυρός του Νότου. Θαρύπου 37, Νέος Κόσμος. Γενική Είσοδος: 15 ευρώ. Ωρα έναρξης: 22.00