Jennifer Lawrence - «Bread and Roses» - Το ντοκιμαντέρ της για τις καταπιεσμένες γυναίκες του Αφγανιστάν

Φωνή στις καταπιεσμένες γυναίκες του Αφγανιστάν ευελπιστεί να δώσει η οσκαρική ηθοποιός του Hollywood Jennifer Lawrence, η οποία μαζί με την συνεργάτιδά της Justine Ciarrocchi δημιούργησαν το ντοκιμαντέρ “Bread andRoses”, το οποίο παρουσίασαν και στο Φεστιβάλ των Καννών.

Η εταιρεία παραγωγής της Lawrence και της Ciarrocchi, προσέγγισε αρχικά την Αφγανή σκηνοθέτη Sahra Mani, ζητώντας την συνδρομή της για την καταγραφή των ιστοριών των καταπιεσμένων γυναικών στη χώρα.

Έτσι, το τελικό προϊόν της ταινίας αποτελείται κυρίως από βίντεο που τράβηξαν οι ίδιες οι πρωταγωνίστριές της, αποδίδοντας σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα τους και τις ρεαλιστικές προκλήσεις τους μέσα σε ένα εχθρικό απέναντι στις γυναίκες καθεστώς. Το έργο έκανε πρεμιέρα στην Κρουαζέτ σε κλίμα συγκίνησης. Μάλιστα, τα συνεργεία και η σκηνοθέτης της παραγωγής που κατέφυγε στο εξωτερικό μετά την ανάληψη εξουσίας από τους Ταλιμπάν, δεν κατάφεραν να μπουν με ασφάλεια στο Αφγανιστάν.

«Στη σκηνοθέτη δόθηκε υλικό από γυναίκες που χρησιμοποιούσαν τα κινητά τους τηλέφωνα. Υπήρχε ένας έμπιστος κάμεραμαν που χρησιμοποιήθηκε περιστασιακά», εξήγησε η Lawrence. Όπως αποκάλυψε η Ciarrocchi, υπήρχαν μεγάλες ανησυχίες για την προστασία της Mani, αλλά και για τις ίδιες τις πρωταγωνίστριες που συμμετέχοντας στην παραγωγή, ρίσκαραν τις ζωές τους υπό τον φόβο για αντίποινα από το καθεστώς.

Η χρηματοδότηση για την ταινία βρέθηκε εύκολα και σχεδόν αμέσως, αφού η αποτύπωση της καθημερινότητας και του αγώνα των γυναικών στο Αφγανιστάν αποτέλεσε ένα ικανοποιητικό κίνητρο. «Θέλεις απλώς να κάνεις ό,τι μπορείς για να το αλλάξεις», δήλωσε η Jennifer Lawrence.

Η Lawrence και η Ciarrocchi παρατήρησαν πως ο αντίκτυπος που έχει ο εγκλεισμός και η απαγόρευση εξόδου από το σπίτι, για τις γυναίκες αυτές ήταν τεράστιος και αυτό φάνηκε μέσα από τα πλάνα που οι ίδιες τράβηξαν.

«Μια από τις πρωταγωνίστριές μας, η Sharifa, έπρεπε να γίνει μάρτυρας της ανίας της ίδιας της της ζωής. Πώς θα αισθανόταν μια γυναίκα που βρίσκεται στον εργασιακό χώρο και απολαμβάνει την ελευθερία της, ξαφνικά να πρέπει να ζήσει μόνο μέσα στο σπίτι της;», αναρωτήθηκε η Ciarrocchi.

«Με κάνει να σκέφτομαι πως όταν ήμουν μικρή μισούσα να πηγαίνω στο σχολείο. Θεωρούμε δεδομένο ότι η εκπαίδευση αποτελεί διέξοδο για αυτές τις γυναίκες. Οι πρωταγωνίστριές μας τα έχασαν όλα αυτά και δεν μπορούν καν να βγουν από το σπίτι χωρίς συνοδό. Είναι ένα δικαίωμα που πρέπει να έχεις ως άνθρωπος, να έχεις κάτι να κάνεις κάθε μέρα και να είσαι παραγωγικός στην κοινωνία», είπε η ηθοποιός και μητέρα ενός κοριτσιού.

«Δεν μας χωρίζουν πολλά από αυτές τις χώρες», συμπλήρωσε η ίδια. «Η δημοκρατία είναι το μόνο που έχουμε και ολισθαίνει προς τα πίσω. Πρέπει να κρατήσουμε το βλέμμα μας στον στόχο, που είναι οι ατομικές ελευθερίες».