ενημέρωση 7:25, 9 October, 2025

Τα vintage είναι εδώ στην Κηφισιά

Τα vintage ρούχα είναι μια μόδα που μας άφησε η Κάρι Μπράντσο και ακόμα να την ξεπεράσουμε. Τα vintage μπαρ ξεφυτρώνουν κάθε τρεις και λίγο στην Αθήνα.

Αφήνοντας στην άκρη κοινωνιολογικές ερμηνείες που θέλουν τους ανθρώπους σε περιόδους κρίσης να "γραπώνονται" από το παρελθόν και να εξιδανικεύουν παλαιότερες καταστάσεις, παρατηρούμε όντως μια τάση. Που πάνε όλοι αυτοί που θέλουν να γυρίσουν για λίγο το χρόνο πίσω; Στη πόλη μας την Κηφισιά έχει ανοίξει κατάστημα που έχει παλιά αντικείμενα. Στο παλαιοπωλείο που είναι γεμάτο και απίστευτα μέρη απ' όπου μπορείς να εξοπλίσεις κάθε εκατοστό του σπιτιού σου (ή του μπαρ σου) με αέρα άλλης εποχής και απλώς να περιμένεις να ξεπροβάλει από την πόρτα ο Ντον Ντρέιπερ.
Το “kifisia-life” επισκέφθηκε συγκεκριμένα το παλαιοπωλείο του Αντώνη Σαρρή στη οδό Τατοίου, μια από τις πρόσφατες σχετικά προσθήκες στην αγορά του είδους. Πρόκειται για ένα μαγαζί, όπου ενημερώνει καθημερινά τους φίλους του για τις καινούργιες αφίξεις, μαζί με την τιμή για να μην μπαίνει κανείς καν στον κόπο να τηλεφωνήσει για να ρωτήσει. Εκεί βρήκαμε μια ομάδα, με όλη τη σημασία της λέξεως, πρόθυμη να μας μιλήσει για τη δουλειά τους και να φωτογραφηθεί με αυτήν, σε κάθε δυνατή πόζα. Βρήκαμε και φίλους που μαζεύονται συζητάνε αλλά και που θαυμάζουν τα παλιά αντικείμενα, την ιστορία της πόλης.

Έχουν γίνει μόδα τα vintage έπιπλα τα τελευταία χρόνια;
Σίγουρα! Τα vintage έπιπλα σαν στυλ, αισθητική και όχι μόνο, έχει γίνει μόδα, όπως και η επανα - χρησιμοποίηση. Επίσης εκτός από μόδα έχουν γίνει και "ανάγκη" γιατί σε χώρους σαν τους δικούς μας μπορεί κανείς να αγοράσει όχι μόνο vintage, αλλά και απλά δεύτερο χέρι έπιπλα σε αστρονομικά χαμηλές τιμές! Είμαστε πεισματάρηδες και θέλουμε και κρατάμε συγκριτικά πολύ χαμηλές τιμές για να προχωράμε...

Πού ανακαλύπτετε τα αντικείμενά σας;
Στα σκουπίδια! (γέλια) Μπορεί κάποια από τα έπιπλα που πουλάμε να εγκαταλείφθηκαν σε μια στιγμή της ιστορίας τους δίπλα σε ένα κάδο λόγω του ότι κάποιος δεν τα εκτίμησε-αγάπησε ή τα βαρέθηκε, αλλά η πραγματική απάντηση είναι παντού. Αδειάζουμε σπίτια που π.χ. κάποιος έφυγε για την επαρχία, για άλλο μικρότερο, για το εξωτερικό ή για άλλους τόπους. Παζαρεύουμε και κουβαλάμε καθημερινά και όποιος έχει περάσει από τα μαγαζιά μας ξέρει ότι η ροή των πραγμάτων είναι καθημερινή και "όποιος προλάβει"... "Σώζοντας και φιλοξενώντας" ένα αντικείμενο του ξαναδίνεις ζωή και βοηθάς και τη ροή της ιστορίας του, καθώς και όλων αυτών που το είχαν στην κατοχή τους πρίν - και αυτό είναι κάτι συγκινητικό... 

Οι τιμές σας είναι αρκετά καλές, τι περιθώριο κέρδους υπάρχει;
Αν συνυπολογίσουμε μέσα σε αυτό και τον αγαπημένο όλων μας συνεταιρούλη (σ.σ. το κράτος) που με φόρους κλπ μας παίρνει παραπάνω από τα μισά, για υποβρύχια που γέρνουν, δρόμους που πέφτουν και οργανισμούς που δεν δουλεύουν - όχι μεγάλο! Παρόλα αυτά όμως είμαστε πεισματάρηδες και θέλουμε και κρατάμε συγκριτικά πολύ χαμηλές τιμές για να προχωράμε.

Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το αντικείμενο;
Είμαστε χτυπημένοι από την κρίση, ιδιαίτερα τα καταστήματα με υλικά οικοδομών όπως εμείς έχουμε ιδιαίτερα «μαστιγωθεί από την κρίση», σκεφτήκαμε λοιπόν πως λύσεις μαγικές δεν υπάρχουν ή θα έπρεπε να πουλάμε ξύλα για το τζάκι που έχουν κάνει αρκετοί συνάδελφοι. Εμείς προτιμήσαμε να κάνουμε κάτι που έχει αξία στον χρόνο. Μια ομάδα ανθρώπων από διάφορες δουλειές -σχετικές ή άσχετες- που πλήγηκαν πολύ από την κρίση. Είχαμε και το "μικρόβιο" πάντα, και ο δρόμος μας έβγαλε τελικά εδώ. Χαιρόμαστε και αγαπάμε αυτό που κάνουμε και εκτός από το βιοποριστικό κομμάτι της ιστορίας θεωρώ ότι "σώζοντας και φιλοξενώντας" ένα αντικείμενο του ξαναδίνεις ζωή και βοηθάς και τη ροή της ιστορίας του, καθώς και όλων αυτών που το είχαν στην κατοχή τους πριν - και αυτό είναι κάτι συγκινητικό.

Για ποιο αντικείμενο είστε πραγματικά υπερήφανοι;
Δύσκολη ερώτηση! Ψυγεία αμερικάνικα ή πάγου, τζουκμποξ, industrial, εργαλεία, ποδήλατα πράγματα από το παλιό αεροδρόμιο της Ολυμπιακής που κάποτε θα πέρασε και δίπλα τους ο Ωνάσης, δανέζικα επιπλάκια που κάποτε θα φιλοξένησαν τύπους σαν τον Κωνσταντάρα και γενικά ο κατάλογος αυτός είναι πολύ μεγάλος.

Μια ευχάριστη βόλτα στο παλαιοπωλείο του Αντώνη, πολλά αντικείμενα ευχάριστη-φιλική αντιμετώπιση. Η κρίση βγάζει τους πεισματάρηδες, τους ανθρώπους που αξίζουν, πιο δυνατούς.

Τελευταία τροποποίηση στιςΤρίτη, 19 Αυγούστου 2014 14:37

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.