Κυριακή Γεροντάκη: Η Κηφισιώτισα κεραμίστρια που δεν φοβήθηκε την κρίση και επέστρεψε για να δημιουργήσει στην Ελλάδα

Βλέποντας τα κεραμικά της Κυριακής Γεροντάκη από μια ανάρτηση στο facebook μου έκαναν μια ευχάριστη αίσθηση, εντυπωσιάστηκα, μου μπήκε αυτόματα σχεδόν η επιθυμία να την γνωρίσω από κοντά, να δω τι άνθρωπος είναι ο καλλιτέχνης αυτός. Το όνομα της ήταν γνωστό, Κηφισιώτικο, ήταν μια πρόκληση για μένα η γνωριμία αυτή. Η βούληση μου να την γνωρίσω από κοντά να δω να μου εξηγήσει το όραμα της. Πράγματι την επισκέφτηκα στο εργαστήριο της να μάθω περισσότερα για εκείνη, να μάθω κυρίως τι την ώθησε να δημιουργήσει αυτά τα μικρά έργα τέχνης. Μιλώντας μαζί της σιγά σιγά ανακάλυπτα πτυχές του εαυτού της προσωπικότητας της, του οράματος που είχε. Ένα όραμα τελείως διαφορετικό και άκρως καλλιτεχνικό. Το όνομα της κάτι μου έλεγε, πρέπει να είναι γνωστή σαν Κηφισιώτισα, ήταν ένα μυστήριο. Στην πρώτη μας επαφή πραγματικά ένοιωσα μια αύρα καλλιτέχνη. Εκκεντρική, καλλιτεχνική φύση. Θα προσπαθήσω να μιλήσει η ίδια μέσω εμού, της γνωριμίας αυτό είναι και το φυσικό.

Η Κυριακή Γεροντάκη ήταν κεραμίστρια με έδρα το Λονδίνο, για 20 και πλέον χρόνια. Η δουλειά της εκπροσωπήθηκε από πολλές βρετανικές γκαλερί, συμπεριλαμβανομένων των Sarah’s Myerscough Gallery Bond Street, The New Ashgate Gallery Surrey, Llantarnam Grange Art Centre Wales.

Συμμετείχε σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις στην Ευρώπη και την Αμερική, λαμβάνοντας μέρος πέντε φορές σε μια από τις πιο σημαντικές εκθέσεις, το Ceramic Art London. Επιπλέον, τα έργα της εκτέθηκαν σε μουσεία του Λονδίνου όπως το Geffrye museum και το Victoria & Albert museum.

-Να ξεκινήσουμε από το τι ήταν αυτό που σε οδήγησε να επιστρέψεις πέρυσι μόνιμα στην Ελλάδα. Πως πήρες αυτή την απόφαση; Η κρίση δεν σε τρόμαξε;

Η κρίση είναι αυτή που με έφερε πίσω. Μπορεί να ακούγεται αφελές αλλά δεν ήταν τίποτα άλλο πέρα από την αγάπη μου για την Ελλάδα. Η κρίση έφτανε κάθε μέρα στα αυτιά μου. Το τελευταίο διάστημα, το κύριο θέμα μου καθημερινά ήταν για εκείνα που διάβαζα για το πως πορευόταν η χώρα μου. Για μένα, είναι αδύνατον να μπορέσεις να λειτουργήσεις σωστά κάτω από τέτοιες συνθήκες και έτσι πήρα την απόφαση να γυρίσω λαμβάνοντας υπόψη την κρίση και τα προβλήματα που υπέθεσα ότι θα αντιμετωπίσω στη πορεία.

-Όλα αυτά τα χρόνια που έζησες και δραστηριοποιήθηκες στο Λονδίνο και σε άλλες χώρες του εξωτερικού, πως ένιωσες ως Ελληνίδα; Γίνονται διακρίσεις και στους ανθρώπους της τέχνης;

Μου ήταν εντελώς αδιάφορο αν η καταγωγή μου επηρέαζε κάποιους. Ποτέ δεν το σκέφτηκα, ποτέ δεν το φοβήθηκα. Άλλωστε το Λονδίνο, όπου έζησα τόσα χρόνια, είναι μια κοσμοπολίτικη πόλη. Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν καθημερινά και άλλοι παραμένουν και το Λονδίνο γίνεται σπίτι τους. Η αλήθεια είναι ότι μετά τα πρώτα χρόνια παραμονής εκεί σε απορροφά η κοινωνία, γίνεσαι κάτοικος Λονδίνου και έτσι σε βλέπουν και οι ίδιοι. Το Λονδίνο είναι από τα μεγαλύτερα κέντρα τέχνης, βρίσκουμε καλλιτέχνες σε όλες τις κατηγορίες σχεδόν και μάλιστα από όλες τις χώρες του πλανήτη. Για παράδειγμα, έκανα συμβόλαιο για μερικά χρόνια με Αμερικανούς και η συνεργασία μας ήταν άριστη. Παρουσιάζοντας τη δουλειά μου σε εκθέσεις του Λονδίνου, άνοιξαν πόρτες και σε άλλες αγορές. Είναι πολύ σημαντικό να λαβαίνεις μέρος σε διεθνείς εκθέσεις όπως το 100% Design. Έχεις την ευκαιρία να έρθεις σε επαφή με πολλούς αγοραστές.

-Από ποια ηλικία αποφάσισες να ασχοληθείς με την κεραμική;

Ήμουν περίπου 20 ετών όταν έπιασα πηλό. Μετά την πρώτη μου επαφή δεν ήθελα να ασχοληθώ με τίποτε άλλο. Έβαλα στόχο να φύγω στο εξωτερικό προκειμένου να σπουδάσω την τέχνη που λάτρεψα. Θεωρώ μεγάλη τύχη να έχεις μία δουλειά που να σε απορροφά με τέτοιο τρόπο. Νιώθεις ευεξία, δίνεις όλη σου τη προσοχή σε κάτι τόσο δημιουργικό.  Αν αφοσιωθείς σε αυτό που κανείς, έχοντας ταυτόχρονα και τη γνώση, τότε μπορείς να προχωρήσεις εύκολα στη δημιουργία.

-Με τα έργα σου μας μεταφέρεις πίσω στην αρχαιότητα. Τι είναι αυτό που σε εμπνέει στην αρχαία ελληνική κεραμική;

Η ελληνική αρχαία κεραμική είναι πέρα για πέρα χρηστική και πανέμορφη. Το κάθε  σχήμα, τα χερούλια ή το μέγεθος βοηθάνε να καταλάβουμε πώς χρησιμοποιήθηκε το καθένα ξεχωριστά. Με τα χρηστικά αντικείμενα της κεραμικής, αποκτάς προσωπική σχέση, το φέρνεις κοντά σου, το νιώθεις στα χέρια σου, στα δάχτυλα σου, τρως, πίνεις από αυτό, η σχέση που αποκτάς διαφέρει από εκείνη που έχεις με έναν αγαπημένο πίνακα. Αυτό για μένα είναι μαγεία. Το να καταφέρεις να μεταφέρεις το θεατή πίσω στην αρχαιότητα με αντικείμενα που έχουν μοντέρνα στοιχεία είναι κατόρθωμα. Η ατμόσφαιρα που δημιουργείς είναι μοναδική. Χαίρομαι αφάνταστα όταν αυτό γίνεται αντιληπτό από τον χρήστη ή τον θεατή.

-Γενικά, τι μπορεί να αποτελέσει για σένα πηγή έμπνευσης;

Πηγή έμπνευσης είναι τα πάντα, αν φυσικά αυτό ψάχνεις. Μετά από λίγο καιρό, αυτή η διαδικασία γίνεται αυτόματα. Βλέπεις φόρμες και σχήματα που άλλοι δεν βλέπουν, σε απίθανα τοπία και αντικείμενα. Νιώθεις σαν να απέκτησες τρίτο μάτι. Πολύ χρήσιμο!

-Τα αντικείμενα που κατασκευάζεις, που μπορεί να τα δει και, να σε βρει κάποιος που ενδιαφέρεται;

Tα αντικείμενα που φτιάχνω είναι κυρίως χρηστικά με γλυπτικά στοιχεία, το κάθε κομμάτι είναι μοναδικό, δεν είναι ποτέ ίδιο με το επόμενο. Αυτό αφορά και τις φόρμες των βάζων. Όλα είναι χρηστικά, μελετημένα με προσοχή, τα φαντάζομαι πώς θα δείχνουν με λουλούδια. Για μένα δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να δημιουργείς φόρμες/δοχεία τα οποία δεν είναι κατάλληλα για χρήση, είτε εξ αιτίας της κατασκευής τους, είτε εξ αιτίας του υαλώματός τους. Από τη στιγμή που είναι δοχείο σε προσκαλεί να το χρησιμοποιήσεις. Αν σε περιορίζει στη χρήση του, τότε, από μένα τουλάχιστον, δεν είναι αποδεκτό. Κομμάτια μου για την ώρα υπάρχουν μόνο στο Λονδίνο, με κάποιες γκαλερί που συνεργάζομαι  και στην Αθήνα, στο Βοx Architects στο Κολωνάκι. Παρόλα αυτά, αν κάποιος θέλει να δει όλη τη δουλειά μου από κοντά ή μέσω οπτικού υλικού που μπορώ να του στείλω, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..

-Τι σημαίνει κεραμική για σένα;

Την κεραμική θα την παρομοίαζα με μια τεράστια πεδιάδα, ανοιχτή με πολλές δυνατότητες έκφρασης και πολλές τεχνικές. Η κεραμική στο εξωτερικό ακμάζει και προσελκύει πολλούς συλλέκτες αλλά και ανθρώπους που αγαπούν την καλαισθησία. Εύχομαι να γίνει το ίδιο κάποια στιγμή και στη χώρα μας.

-Πως φαντάζεσαι τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τις δημιουργίες σου; Ποιοι είναι;

Εδώ θα σας αναφέρω με χαρά ότι η GraceJones έχει αγοράσει μέρος της δουλειάς μου από Gallery της Μεγάλης Βρετανίας. Η Gallery με πήρε αμέσως τηλέφωνο και μου είπε: Μάντεψε ποιος αγόρασε δουλειά σου από μας σήμερα! Η GraceJones! Το χαμόγελο είχε κολλήσει στο πρόσωπο μου για μέρες!

Οι άνθρωποι που αγοράζουν τη δουλειά μου είναι κυρίως άνθρωποι με καλλιτεχνικές ανησυχίες και είναι δημιουργικοί. Έτσι τους φαντάζομαι.

-Ποιους καλλιτέχνες θαυμάζεις;

Είναι μεγάλη η λίστα. Αςπωόμωςμερικούς, Ken Eastman, Kate Malone, Brothers Chapman, Richard Slee. Από τους κλασσικούς ζωγράφους, ο πιο αγαπημένους μου είναι ο Van Gogh. Ο Giorgio Morandi, τον λάτρεψα και εμπνεύστηκα μια από τις συλλογές μου. Η λίστα μου είναι πραγματικά πολύ μεγάλη. Αυτό που με κάνει και θαυμάζω τους καλλιτέχνες είναι η αγάπη μου για το διαφορετικό. Το να εκφράζεσαι ελεύθερα και να κανείς αυτό που θέλεις και όχι αυτό που ζητάει το κοινό-έχω περάσει και από αυτό το στάδιο- θέλει τόλμη και αφοσίωση σε αυτό που πιστεύεις

-Τι βλέπεις για την επόμενη μέρα;

Τα άμεσα σχέδιά μου είναι να έρθω σε επαφή με καταξιωμένες ελληνικές γκαλερί στις πόλεις και στα νησιά μας. Να λάβω μέρος σε όσο πιο πολλές εκθέσεις γίνεται. Θα συνεχίσω να πηγαίνω στο Λονδίνο για τις εκθέσεις που συμμετείχα πάντα, όπως το Ceramic Art London,  μια από τις πιο όμορφες εκθέσεις κεραμικής που στεγάζεται στο Royal college of Art. Όσον αφορά στη δημιουργία, έχω χιλιάδες πράγματα στο μυαλό μου. Αυτή τη στιγμή, μοιάζει  με ένα πρόχειρο κολάζ που βάζω το κάθε κομμάτι στη σειρά για να διαλέξω τι θα κάνω στην επόμενη δημιουργική μου φάση. Ανυπομονώ.