Φαιδρός υπουργός...
Λίγες μέρες έξω από τη χώρα· επιστρέφεις και το κεφάλι σου γίνεται κουδούνι από όσα μεσολάβησαν στα τηλεοπτικά δελτία και στα μέσα-πώς-διάβολο-τα λένε-κοινωνικής δικτύωσης με όλους τους τζιτζιφιόγκους της κυβέρνησής μας ήτις συναποτελείται από φαιδρούς πολιτικούς, αναίσθητους όταν έρχονται αντιμέτωποι με το φάσμα [τον κίνδυνο] απώλειας της εξουσίας τους. Δεν είναι, υποθέτω, κακοί άνθρωποι, απλώς αναίσθητοι ως ωμοί ορθολογιστές, όπως κοκορεύονται στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Εχει πλέον χαθεί κάθε μέτρο. Αυτοί οι άνθρωποι θεωρούν ως δεδομένο ότι η Αριστερά είναι ένα μίασμα για τον τόπο, ένα κακό που πρέπει πάση θυσία να αποβληθεί από την πολιτική ζωή της χώρας αλλά και από την κοινωνική εν γένει διάρθρωση. Τι είπε ο γελοίος αυτός υπουργός Υγείας για τη γιατρό Κοσμοπούλου, που διάβασε το ανακοινωθέν του Νοσοκομείου Νίκαιας για τον απεργό πείνας Πάνο Ρούτσι; Οτι είναι μια σκληρή συνδικαλίστρια, επαγγελματίας να υπερασπίζεται τους απεργούς πείνας της Αριστεράς. Δεν γνωρίζω, ευτυχώς, ποιοι ψηφοφόροι δίνουν την ψήφο τους σε αυτό το ανθρωπάκι, σε αυτόν τον ουτιδανό της πολιτικής, σε αυτόν τον επιπόλαιο και ιλαρό άντρα του Κοινοβουλίου -ας είναι καλά οι άνθρωποι αλλά ας το σκεφτούν μια δεύτερη φορά, αφού βεβαίως κοιταχτούν μέσα τους αφενός και αφού συνομιλήσουν με εχέφρονες, δεξιούς ή αριστερούς, δεν έχει σημασία, συνοδοιπόρους αφετέρου· αλλά μάλλον του δίνουμε αξία έτσι.
Ο άλλος γελοίος υπουργός, της Δικαιοσύνης καλέ, είπε το Σάββατο σε ένα ραδιόφωνο σε άλλον φαιδρό δημοσιογράφο ότι τη Δευτέρα η εισαγγελέας Λάρισας θα ενέκρινε την εκταφή του υιού Ρούτσι. Πώς το ήξερε; Είχε, προφανώς, προφανέστατα, αληθέστατα, προηγηθεί εντολή του σε αυτήν την ας την πούμε εισαγγελέα, δικαστικό λειτουργό, τρομάρα της, να γίνει δεκτό το αίτημα Ρούτσι. Βρε άνθρωποι του θεού ή όποιου άλλου όντος (;) θέλετε, άλλο πράγμα είναι να συνομιλεί ένας υπουργός με εισαγγελείς [κάτι νόμιμο] και τελείως διαφορετικό να του δίνει εντολές. Ο ελληνικός λαός καθεύδει νήδυμον μέγιστον -τι να κάνουμε;
Είναι γεγονός ότι τούτη η κυβέρνηση και οι λογής λακέδες της έχουν αρχίσει -πώς αλλιώς;- να συνειδητοποιούν ότι το έδαφος κάτω από τα πόδια τους δεν είναι και τόσο στέρεο όσο νόμιζαν και έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα αδιάντροπης προπαγάνδας: -ότι για όλα τον πρώτο λόγο έχει η Αριστερά και τον δεύτερο -και κυριότερο- η Δικαιοσύνη. Ποια όμως Δικαιοσύνη; Υπάρχει ανεξάρτητη Δικαιοσύνη; Εκτός εάν θέλουν να τρελάνουν άπασα την ελληνική κοινωνία. Παρακαλώ να διαγραφεί από την ανάγνωση το «εκτός εάν». Εξάλλου, μην ξεχνιόμαστε, πλειοψηφία είναι, άρα ό,τι γουστάρουν κάνουν, όπως λέει και ο ανεκδιήγητος Αδωνις [και πολλοί έτεροι σαν αυτόν].
Οπως έλεγε και ο Πλάτων στον Φαίδρο «στα δικαστήρια κανείς δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την αλήθεια, αλλά για εκείνο που μπορεί να γίνει πιστευτό· αυτό είναι το αληθοφανές». Δικαιοσύνη και κουραφέξαλα. Ελληνική κοινωνία και πράσινα άλογα [εδώ κολλάει και το πράσσειν άλογα]. Χιλιάδες διαδηλωτές στην Ευρώπη για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη -εδώ μόνο κάτι παλιοαριστεροί φωνάζουν ενώ οι γελοίοι της κυβέρνησης ποιούνται την νήσσαν. Αναίσθητοι, όπως σημειώθηκε παραπάνω.
Πηγή: efsyn