Βγήκαν μαχαίρια στην «Ιθάκη» του Τσίπρα – Η συνέντευξη στη Le Monde και τα εύσημα Ολάντ
Η «Ιθάκη» του πρώην Πρωθυπουργού ενεργοποίησε πολλούς μνηστήρες της Αριστεράς, που πήραν τα όπλα τους και άρχισαν να συγκρούονται, επιβεβαιώνοντας ότι καλώς χώρισαν οι δρόμοι πολλών και η συμβίωσή τους επί έτη πολλά ήταν ατελέσφορη
Η Αριστερά, τουλάχιστον στην Ελλάδα, έχει μια μοναδική ικανότητα: να γυρίζει γύρω από τον εαυτό της και να δημιουργεί μόνη της προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Αυτό γίνεται και τις τελευταίες ημέρες, που ο ευρύτερος χώρος από τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έως τη Νέα Αριστερά επέστρεψε στο 2015, μετά από την κίνηση του Ευκλείδη Τσακαλώτου να πει ότι το 2023, το πρόγραμμα του κόμματος δεν ήταν κοστολογημένο, σαφής αιχμή στον Αλέξη Τσίπρα.
Η «Ιθάκη» του πρώην Πρωθυπουργού ενεργοποίησε πολλούς μνηστήρες της Αριστεράς, που πήραν τα όπλα τους και άρχισαν να συγκρούονται, επιβεβαιώνοντας ότι καλώς χώρισαν οι δρόμοι πολλών και η συμβίωσή τους επί έτη πολλά ήταν ατελέσφορη.
Με αφορμή την τοποθέτηση Τσακαλώτου, επανήλθε στο προσκήνιο και η συζήτηση για το εάν έγινε η όχι η περίφημη διαπραγμάτευση των 17 ωρών, το καλοκαίρι του 2015.
"This is a coup»
«Ήξερα πάρα πολύ καλά και παρ’ όλα αυτά, έδωσα αυτή τη μάχη, προσπαθώντας να συμβιβάσω τη λογική με την επιθυμία – και η αλήθεια είναι ότι ταλαιπωρήθηκαν και οι εταίροι μας επί 17 ώρες – γνωρίζοντας ότι εάν θα φύγω, μάλλον θα ξαναγυρνούσα, ίσως και με δυσμενέστερους όρους. Αλλά ήμουν σε ένα δίλημμα για το τί πρέπει να κάνω, δεδομένου ότι η παγκόσμια κοινή γνώμη έλεγε ”this is a coup”, είχε γίνει πρώτο hashtag παγκοσμίως. Άρα, από τη μια ήταν η λογική και από την άλλη το πολιτικό αισθητήριο, το πώς μπορεί να χειριστεί κανείς τα πράγματα. Δύσκολες αποφάσεις. Σε τελική ανάλυση, όμως, θεωρώ ότι το να επικρατήσει στην τελική απόφαση το αίσθημα της προστασίας των λαϊκών στρωμάτων και της χώρας και της Αριστεράς, από μία αντεκδίκηση σκληρή, που ενδεχομένως να κατέστρεφε πολιτικά την Ευρώπη, αλλά θα κατέστρεφε οικονομικά την Ελλάδα, όχι πολιτικά, ήταν μία ορθή επιλογή, ήταν μία πολιτική επιλογή ευθύνης», είπε (Ρ/Σ Κόκκινο) ο Αλ. Τσίπρας στα τέλη Ιουλίου του 2015.
Ο πρώην πρωθυπουργός, από τότε, και δε φαίνεται να έχει αλλάξει άποψη, θεωρεί ότι ήταν μία πύρρειος νίκη των εταίρων και δανειστών, μία μεγάλη ηθική νίκη της Ελλάδας και της κυβέρνησης της Αριστεράς κι ένας συμβιβασμός επώδυνος σε ό,τι αφορά το οικονομικό και το πολιτικό σκέλος. «Ξέρετε, οι συμβιβασμοί είναι στοιχείο της πολιτικής πραγματικότητας και στοιχείο και της επαναστατικής τακτικής. Για τους συμβιβασμούς, πρώτος μίλησε ο Λένιν στο βιβλίο του «Αριστερισμός, η παιδική ασθένεια του Κομμουνισμού» και αφιέρωσε πολλές σελίδες για να εξηγήσει ότι οι συμβιβασμοί είναι μέρος της επαναστατικής τακτικής. Και μάλιστα, χαρακτηριστικά, λέει σε ένα σημείο, ότι όταν ένας ληστής έρχεται και σου ζητάει, με το όπλο παρατεταμένο, «τα λεφτά σου ή τη ζωή σου», εσύ ως επαναστάτης, τί πρέπει να κάνεις; Να του δώσεις τη ζωή σου; Να του δώσεις τα λεφτά σου, ώστε να διεκδικήσεις τη δυνατότητα να ζήσεις, για να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι. Και αν του δώσεις τα λεφτά σου, αυτός είναι ένας άθλιος συμβιβασμός και γίνεσαι συνένοχος και συνυπεύθυνος με τον ληστή;», είπε τότε.
Ο πρώην πρωθυπουργός δε θεώρησε ποτέ ήττα τη συμφωνία του Ιουλίου του 2015 με τους δανειστές, την οποία εφάρμοσε ως υπουργός Οικονομικών ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και είχε πει τότε τη φράση: «Θεωρείται ήττα από ορισμένους μικρόμυαλους, που θεωρούν ότι η επανάσταση θα γίνει δια της «εφόδου στα χειμερινά ανάκτορα» και θα διαρκέσει μια στιγμή».
Η συνέντευξη στη Le Monde
Η απάντηση όμως του Αλ. Τσίπρα σε όσα λέγονται ευρύτερα, καταγράφηκε στις 21 Αυγούστου 2025 στη γαλλική εφημερίδα Le Monde, όπου χρησιμοποίησε τη λέξη Ιθάκη και Οδύσσεια και δεν μπορεί παρά να είναι αυτή καταγεγραμμένη και στο πολυαναμενόμενο βιβλίο του:
«Ήρθε η ώρα να αποκαλύψω την αλήθεια και να διορθώσω ορισμένους μύθους που κυκλοφορούν για το 2015. Είναι αλήθεια ότι, σε αντίθεση με πολλούς άλλους, οι οποίοι δε συμμετείχαν όλοι στις διαπραγματεύσεις, δε μίλησα για αυτή τη δραματική περίοδο για την Ελλάδα, αν και ήμουν ο κύριος πρωταγωνιστής…Όταν ανέλαβα την ηγεσία της κυβέρνησης, τα δύο πρώτα προγράμματα ενίσχυσης είχαν αποτύχει να διορθώσουν την κατάσταση. Η συντηρητική κυβέρνηση μας είχε αφήσει ένα χρέος που αντιπροσώπευε το 180% του ΑΕΠ και άδεια ταμεία. Με αυτό το δημοψήφισμα, ήθελα να επιτύχω ένα καλύτερο αποτέλεσμα για τον ελληνικό λαό. Ήταν ένας τρόπος, μέσω μιας μορφής δραματοποίησης, να επιτύχω παραχωρήσεις από τους πιστωτές. Και το πετύχαμε εν μέρει, η Ελλάδα μπόρεσε να αναδιαρθρώσει το δημόσιο χρέος της, γεγονός που της επέτρεψε να βγει από το διεθνές πρόγραμμα, τον Αύγουστο του 2018 και να ανακτήσει την οικονομική της αυτονομία. Χάρη σε αυτό που οι πολιτικοί μου αντίπαλοι αποκαλούν «κωλοτούμπα», η Ελλάδα είναι σήμερα μια κανονική χώρα, που δε βρίσκεται πλέον υπό διεθνή εποπτεία και δεν αφήνει τους υπαλλήλους του ΔΝΤ να της υπαγορεύουν τις πολιτικές της. Είμαι λοιπόν περήφανος που έκανα αυτή την επιλογή».
Η παρέμβαση Τσακαλώτου που είπε επίσης, ότι «θεωρούσαμε πως είμαστε στην αντιπολίτευση και μπορούμε να λέμε και κάτι παραπάνω», έχει ενοχλήσει πολλούς. Η Έφη Αχτσιόγλου χαρακτήρισε την τοποθέτησή του ως «άστοχη ως προς το τάιμινγκ», υπό την έννοια ότι τους πολίτες δεν τους αφορά η συζήτηση για το παρελθόν, αλλά το τι θα γίνει αύριο. Κι επιπλέον, είπε πως η εν λόγω τοποθέτηση ήταν και «ανακριβής προς το περιεχόμενο». Επίσης, ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, σήμερα, στην εκπομπή Morning Point του Meganews, κράτησε αποστάσεις, λέγοντας: «Μια συζήτηση, η οποία παρελθοντολογεί, δεν εξυπηρετεί μια τέτοια λογική… Αυτά κρίθηκαν και στις εκλογές του 2023».
Η στήριξη Ολάντ σε Τσίπρα
Ενδιαφέρον έχει και η εξομολόγηση του πρώην προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ για την 17ωρη διαπραγμάτευση στο βιβλίο του. Ήταν Σάββατο 11 Ιουλίου 2015. Η τύχη της Ελλάδας αποφασίζεται στις Βρυξέλλες. Ο Ολάντ βρίσκεται στο σπίτι του Λιν Ρενό, για ένα δείπνο με τον Ζαν Ιβ Λε Ντριάν και τον Εμανουέλ Μακρόν. Παρακολουθεί με προσοχή τις διαπραγματεύσεις, χάρη στον Μισέλ Σαπέν που βρίσκεται εκεί.
«Γύρω στις 2 το πρωί, με παίρνει τηλέφωνο (ο Σαπέν) για τελευταία φορά και είναι πολύ απαισιόδοξος. Κάποιοι ευρωπαίοι υπουργοί είναι στα όρια τους να βρίσουν τους Έλληνες. Είναι πολύ δύσκολα… Μόλις φτάνω στο Συμβούλιο των Βρυξελλών [σ.σ. την Κυριακή], στις 4 το απόγευμα η ατμόσφαιρα είναι καλύτερη. Ο Μισέλ Σαπέν μού δίνει καθησυχαστικά μηνύματα. Οι Γερμανοί είναι λιγότερο… σκληροί. Τελικά, οι πλευρές θα έρθουν σε συμφωνία την επομένη [σ.σ. νωρίς τη Δευτέρα]». Οι συζητήσεις των συγγραφέων με τον Ολάντ δείχνουν ότι το πιο κρίσιμο βράδυ των διαπραγματεύσεων, από την Κυριακή ως τα ξημερώματα της Δευτέρας 13 Ιουλίου, το κλίμα ήταν πολύ βαρύ, με τον Αλέξη Τσίπρα να δηλώνει πως «δεν μπορούσε να πάει παραπέρα».
Γύρω στις 6 το πρωί της Δευτέρας, θυμάται ο Ολάντ, «οι συζητήσεις ήταν εντελώς μπλοκαρισμένες. Εκεί πίστεψα ότι θα τελειώσει άσχημα, διότι ο Τσίπρας ήταν στα όρια του και έλεγε ότι δεν μπορούσε να πάει παραπέρα. Αυτό επιλύθηκε χάρη σε μια συνάντηση που πραγματοποιήσαμε με τον Τουσκ, τη Μέρκελ και τον Τσίπρα. Ο Τσίπρας αποχωρεί για να διαπραγματευτεί με την ομάδα του και επιστρέφει με μια πρόταση για το Ταμείο, που επιτρέπει επιτέλους τη συμφωνία. Είναι εκείνος που ξεμπλοκάρει την κατάσταση. Με τη στήριξή μας, αλλά αυτός το έκανε».
Πηγή: Το Βήμα