«Απελευθερώστε τα καθαρόαιμα του Χίτλερ»

Είναι μια αληθινή ιστορία που θα μπορούσε εύκολα να γυριστεί ταινία με τίτλο «Επιχείρηση Απελευθερώστε τα καθαρόαιμα άλογα των ναζιστών». Εχει περιγραφεί σαν η ιππική έκδοση της «Μεγάλης Απόδρασης» στην οποία αντιτιθέμενες δυνάμεις στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ενώθηκαν για να σώσουν μερικά από τα καλύτερα καθαρόαιμα της Ευρώπης.

 

Μια μυστική επιχείρηση διάσωσης αλόγων τις τελευταίες ημέρες του πολέμου στην Ευρώπη έσωσε περίπου 500 καθαρόαιμα από τους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού, που μισοπεθαμένοι από την πείνα και απελπισμένοι για τρόφιμα έσφαζαν ζώα. Και εξασφάλισε τη σωτηρία των αλόγων της διάσημης ράτσας Λιπιζάνερ που ευχαριστούν τους θεατές στην Ισπανική Σχολή Ιππασίας της Βιέννης ως σήμερα.

 

Ακόμη και ο σκληρός αμερικανός στρατηγός Τζορτζ Πάτον έδειξε μια πιο ήπια πλευρά του χαρακτήρα του παίζοντας κρίσιμο ρόλο στη σωτηρία των αλόγων. Η επιχείρηση αυτή, το τελευταίο δεκαπενθήμερο του πολέμου, διαβάζεται σαν ένα σενάριο του Χόλιγουντ, με τους αμερικανούς στρατιώτες να διακινδυνεύουν τη ζωή τους απλώς για την αγάπη και την ασφάλεια των αλόγων.  Και είναι μια ιστορία που μπορεί να γυριστεί ταινία μετά τη δημοσίευση, τον Αύγουστο, του βιβλίου «Το τέλειο άλογο» από την αμερικανίδα συγγραφέα Ελίζαμπεθ Λετς.

 

Επικεφαλής για την αναπαραγωγή των αλόγων του Αδόλφου Χίτλερ ήταν ο Γκούσταβ Ράου. Του είχε δοθεί μια βάση στην πόλη Χόσταου της Τσεχοσλοβακίας για να συγκεντρώσει τα καλύτερα άλογα της Ευρώπης, από τα Λιπιζάνερ ως αραβικά άτια και άλλα κορυφαία καθαρόαιμα, με σκοπό τη δημιουργία του τέλειου στρατιωτικού αλόγου.

 

Η έμπνευση του Ράου προήλθε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912, όπου μερικά από τα καλύτερα στρατιωτικά άλογα του κόσμου είχαν παραταχθεί το ένα δίπλα στο άλλο, δίνοντάς του την ιδέα, λέει η Λετς, να «αναπτύξει μια γερμανική φυλή στρατιωτικών αλόγων που θα ταυτιζόταν με το Γ' Ράιχ».

 

Αλλά η βάση του Χόσταου έτυχε να είναι μόλις 35 μίλια μακριά από το σημείο όπου συνέκλινε η Τρίτη Στρατιά του Πάτον με τους Ρώσους, οι οποίοι βρίσκονταν περίπου 60 μίλια ανατολικά, και με τις γερμανικές δυνάμεις που ήταν αποφασισμένες να αγωνιστούν σκληρά, παρά το γεγονός ότι γινόταν εμφανές πως ο πόλεμος έφτανε στο τέλος του.

 

Οι κύριοι πρωταγωνιστές της ιστορίας έχουν πεθάνει προ πολλού, αλλά οι αναμνήσεις τους ζουν μέσα από τους συγγενείς τους. Ο Ούλρικ «Ρικ» Ρουντόφσκι, ο οποίος τώρα ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες, θυμάται ότι σε ηλικία 10 ετών επισκεπτόταν τακτικά τους στάβλους που επέβλεπε ο θείος του αντισυνταγματάρχης Χούμπερτ Ρουντόφσκι. «Θυμάμαι τον θείο μου να λέει ότι πρέπει να κάνουμε κάτι για τα άλογα προτού τα φάνε οι Ρώσοι» λέει ο Ρουντόφσκι για τον θείο του, ο οποίος βραβεύθηκε το 1985, ύστερα από 40 χρόνια, για τις προσπάθειές του να σώσει τα άλογα.

 

Η γερμανική παράδοση στην Ευρώπη ανακοινώθηκε στις 7 Μαΐου του 1945, αλλά περίπου 11 ημέρες νωρίτερα μία από τις τελευταίες συγκρούσεις άρχισε όταν ένας γερμανός αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος είχε προηγουμένως προειδοποιήσει τον Ρουντόφσκι ότι ο πόλεμος είχε ουσιαστικά τελειώσει και έπρεπε να εγκαταλείψει τους στάβλους, παραδόθηκε στο Ιππικό της Αμερικής με μια μυριάδα φωτογραφιών με καθαρόαιμα άλογα. Ο επικεφαλής των Αμερικανών, συνταγματάρχης Τσαρλς Χάνκοκ «Χανκ» Ριντ, επικοινώνησε με τον Πάτον, ο οποίος τού είπε σχετικά με τα άλογα: «Πάρτε τα! Και γρήγορα!». Σε συνεννόηση με τον επικεφαλής κτηνίατρο στους στάβλους κατέστρωσαν ένα σχέδιο δράσης και απελευθέρωσαν τα άλογα με μια παράτολμη επιχείρηση.

 

Λίγες ημέρες μετά την επίσημη γερμανική παράδοση, ο συνταγματάρχης Αλόις Ποντχάτσκι, ο οποίος είχε ιππεύσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 και ήταν επικεφαλής της Ισπανικής Σχολής Ιππασίας της Βιέννης, επανασυνδέθηκε με τα άλογά του. Τα καθαρόαιμα είχαν μετακομίσει στη Γερμανία κατ' εντολή του Πάτον, στον οποίο είχε επιδείξει τα πολλά απελευθερωμένα Λιπιζάνερ λίγες ημέρες νωρίτερα. Συνολικά 244 από αυτά τα διάσημα άλογα οδηγήθηκαν στη συνέχεια πίσω στην Αυστρία, ενώ άλλα αραβικά και καθαρόαιμα άτια μεταφέρθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες.