Θωμάκος, ο Μαρουσιώτης Χιωτάκης
- Κατηγορία ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ
- 0 σχόλια
Γράφει ο Γιάννης Κατσίμπας
Ο "εγώ καλά σου τα’ λεγα", αυτός που σου τρίβει στα μούτρα τις επιλογές σου όταν σε έχουν οδηγήσει στον γκρεμό είναι από τα αντιπαθέστερα πρόσωπα της ανθρώπινης τραγικωμωδίας. Πρόσεξε, κύριε σταλεγάκια, μήπως αύριο, μεθαύριο βρεθείς στη θέση εκείνου που εις βάρους χασκογελάς σήμερα χαιρέκακα.
Τούτων λεχθέντων, θέλω να σημειώσω ότι ο υποφαινόμενος είχε εδώ και έναν σχεδόν 4 χρόνια, γράψει ευθαρσώς πώς θα κατέληγε η ιστορία με τον Θωμάκο. Δεν το θυμίζω για να κάνω τον προφήτη ή μάγκα. Έχω πλήρη συνείδηση πως ο καιρός έχει γυρίσματα. Και ότι είναι πολύ σύνηθες να διακρίνεις πεντακάθαρα την καμπούρα του αλλουνού και να μην υποψιάζεσαι καν την ύπαρξη της δικιάς σου.
Παραμένω εντούτοις ενεός. Άναυδος. Με την τερατώδη αφέλεια των στελεχών και των ψηφοφόρων Θωμάκου, οι οποίοι επένδυσαν ελπίδες στον νιόφερτο. Στην απροσδόκητη υποψηφιότητα από το πουθενά. Και σχεδόν γκρέμισαν τα τείχη της παράταξης τους, ώστε να μπει εν χορδαίς και οργάνοις και να θρονιαστεί στην ηγεσία του Δήμου.
Τι τους εντυπωσίασε τόσο; Το σοβαροφανές του ύφος; Το εγχειρισμένο μέρος της άτριχης κεφαλή του που απέκτησε φυτευτά μαλλιά; Το ασαφές του βιογραφικό; Κανείς δεν έχει μέχρι στιγμής αμφισβητήσει ότι έλαβε πτυχίο από πολύ καλό πανεπιστήμιο και εργάστηκε, κάποιο διάστημα ως μαχόμενος χασοδίκης με στο πίσω μέρος του μυαλού του η άλωση του Δήμου; Για την καριέρα του εντούτοις στη μαχόμενη Δικηγορία και για το πόθεν έσχες του, εγείρονται κάμποσα ερωτήματα…
Αρκούσαν τα παραπάνω προσόντα, ώστε να πάρουν οι Κηφισιώτες τοις μετρητοίς την υπόσχεση του Θωμάκου ότι μπορεί και θα νικήσει τον Χιωτάκη διότι μιλάει ακαταλαβίστικα και κατέχει σε βάθος τη Δικηγορία, συνάμα δε και την οικονομική επιστήμη;
Μόλις δε άνοιξε το στόμα του και φάνηκε, από τις πρώτες κιόλας φράσεις, η απύθμενη άγνοιά του για την Κηφισιώτικη κοινωνία και πολιτική; Αρκέστηκαν στη διαβεβαίωσή του ότι μαθαίνει γρήγορα;
Και όταν δεν άφηνε να περάσει εβδομάδα, μέρα συχνά, δίχως να αμολήσει κάποιο επικοινωνιακό, εκκλησιαστικό πυροτέχνημα -όταν ελισσόταν κάτω από τα κάγκελα για να αποδείξει την άψογη φυσική του κατάσταση, όταν ανέβαζε φωτογραφία της οικογένειάς του με καπελάκι γενεθλίων εμπρός σε τούρτα (πλασμένη -διευκρίνιζε- από εκλεκτή ζωοτροφή), όταν επεδείκνυε στους «υπηκόους» τη πολυτελέστατη μεζονέτα του, οι «σύντροφοι» του κοιτούσαν από την άλλη; Ή έβρισκαν τα καμώματα χαριτωμένα επειδή -έτσι τους είχαν πει- τα συνηθίζουν και στις «Αμαρουσίες Νήσους»;
Ποτέ από τον δημόσιο βίο μας δεν έλειψαν οι μπαλαφάρες.
Ο Θωμάκος μπορεί να είχε χαοτική σκέψη, να έτεινε προς τις αυθαίρετες παραδοχές, να αντιμετώπιζε την Κηφισιά ως πειραματόζωο για να αποδείξει τις επαναστατικές-εκκλσιαστικές του θεωρίες, τουλάχιστον ωστόσο κάτι έλεγε. Πολιτική θέση εξέφραζε. Άσε που ουδέποτε έκρυψε τις προθέσεις του. Άσε που η απήχησή του στο εξωτερικό της Κηφισιάς ήταν αληθινή και εντυπωσιακή – ανάρπαστα γίνονταν καμώματά του…
Πώς τυφλώθηκαν έτσι άνθρωποι που εξ απαλών ονύχων ζυμώνονται σε ατέρμονες συνεδριάσεις, διυλίζουν τον κώνωπα, συνωμοτούν; Πώς παραδόθηκαν σε έναν κάποιον Θωμάκο που από Κηφισιά δεν σκάμπαζε ντιπ; Σε έναν ιδεολογικά αναλφάβητο που υπό κανονικές συνθήκες ούτε τον τίτλο του δόκιμου μέλους της παράταξης θα αξιωνόταν;
Θα σας πω εγώ πώς. Θα πιθανολογήσω μια εξήγηση του κακού, από το οποίο μύρια έπονται.
Μετά την πανωλεθρία της για 3η φορά του 2023, μετά την καθίζηση τέτοια ντροπή ένιωσαν, ώστε μίσησαν τον εαυτό τους. Ότι ήταν και ό,τι επαγγέλλονταν τους φάνηκε αίφνης ξεπερασμένο. Μπανάλ. Απωθητικό. Κι ό,τι λιγότερο τους έμοιαζε, κι ότι δεν καταλάβαιναν καθόλου, απέκτησε στα μάτια τους απροσδόκητη αίγλη. Φάνταζε σέξι. Ακαταμάχητο.
Να απεχθάνεσαι το ίδιο σου το είναι. Να χάνεις κάθε ψήγμα αυτοπεποίθησης. Και μαζί την ψυχραιμία σου, τη στοιχειώδη ικανότητα να καταλαβαίνεις πού πατάς και πού βρίσκεσαι. Δεν έχει συντομότερο δρόμο προς την ανυπαρξία.
Οι Κηφισιώτες -η μειοψηφία τους έστω- δεν ανέδειξαν τον Θωμάκο παρά, αλλά διότι ακριβώς έμοιαζε με Δεξιό. Τον χειροκρότησαν επειδή ήταν ξένο σώμα. Τον δόξασαν διότι όσα ξεστόμιζε, όσα έπραττε πρόσβαλλαν την ίδια την ουσία τους.
Ο Θωμάκος λειτούργησε για μέρος της Κηφισιάς σαν αυτοτιμωρία. Ο ωραίος ξένος που εξευτελίζει, φτύνοντας και μαστιγώνοντας, την εν πολλοίς αμαρτίες περιπεσούσα γυνή. Την ταπεινώνει για να την αποκαθάρει.
Κυκλοφορούν πολύ πιο γήινες ερμηνείες. Ότι τον φύτεψε ο Αυλίτης, πιστεύοντας πως θα τον έχει αχυράνθρωπο. Ότι τον επέβαλε ισχυρός οικονομικός παράγων. Πως όλα εκείνα έγιναν τυχαία, σαν καραμπόλα στο μπιλιάρδο.
Επιμένω στη δική μου.
Όταν μισείς τον εαυτό σου, βρίσκεις τρόπο να τον καταστρέψεις. Όσο πιο θεαματικά, όσο πιο επώδυνα, τόσο καλύτερα για σένα.
Όταν αντίθετα, όπως το γράφει ο Κίπλινγκ, "μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία… στην καταστροφή να αντέξεις… στην καταιγίδα να μην χάνεις την ελπίδα", τότε αποτελεί ζήτημα χρόνου να ιαθείς και να επανακάμψεις.
Εμπρός λοιπόν, μας έχει λείψει το γέλιο.-

Γιάννης Κατσίμπας
Ιστότοπος: www.kifisia-life.grΤελευταία άρθρα από τον/την Γιάννης Κατσίμπας
- «Go fetch» - Το ρωσικό ΥΠΕΞ βλέπει τα σχόλια του Τραμπ για τα μέταλλα σπάνιων γαιών της Ουκρανίας ως εντολή
- Η Σλοβακία εισάγει ρωσικό φυσικό αέριο μέσω του αγωγού TurkStream, σύμφωνα με σλοβακικά μέσα ενημέρωσης
- Η Τράπεζα της Αγγλίας μειώνει τα επιτόκια, βλέπει ασθενέστερη ανάπτυξη και άνοδο του πληθωρισμού
- USAID - Τι εννοείτε σας πλήρωναν οι ΗΠΑ για να δημοσιογραφείτε;
- ΙΕΛΚΑ - Στα ύψη οι τιμές των σούπερ μάρκετ και τον Ιανουάριο